4 روش خوب برای مقابله با ترس

 ما در زندگی خود با سوالات مختلفی روبرو هستیم که هیچوقت قرار نیست جواب قانع‌کننده‌ای برای آنها بدست آوریم. این باعث می‌شود که هیچوقت آرامش خاطر نداشته باشیم. همیشه خطرات مختلفی وجود دارند که باعث می‌شوند ترس بر ما غلبه کند. حتی در ارتباط ما با آدم‌های دیگر نیز می‌توان تاثیر ترس را دید. از آنجا که طرف مقابل خود را نمی‌شناسیم، همواره ترس این را داریم که از طرف آنها صدمه بخوریم. همه می‌دانیم که امکان ندارد هیچکدام از این موارد را تغییر داد. همیشه این امکان وجود دارد که بدترین اتفاق برای ما بیافتد. کسی به ما خیانت کند و به احساسات ما لطمه بزند. یا حتی با خطر مرگ روبرو شویم.

اما چگونه می‌توانیم با تهدید‌های مختلفی که علیه جهان ما وجود دارد روبرو شویم؟ چگونه می‌توانیم ذهن مضطرب خود را آرام گردانیم؟ هیچکس نمی‌تواند جوابی بدهد که برای همۀ افراد کارکرد داشته باشد. اما این چهار روش بهترین راه‌حل‌ها برای شروع هستند:

1. احتمالات دور از ذهن را از خود دور کنید.

بله، ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که هر اتفاق بدی در آن ممکن است. ممکن است هواپیمای شما سقوط کند. ممکن است عزیزان خود را از دست بدهید. ممکن است برای کودکان شما در مدرسه اتفاقی بیافتد. ممکن است آنکه انتظارش را ندارید به شما خیانت بکند. اما حقیقت این است که روزانه هزاران هواپیما سالم به مقصد خود می‌رسند. می‌خواهیم بگوئیم که اتفاقات بد بسیار کمتر از آنچه فکر می‌کنید خواهند افتاد. پس احتمالا کودک شما در مدرسه امن است، عزیزان شما عمر طولانی خواهند داشت و نزدیکان به شما وفادار هستند.

2. اگر اخبار برای شما بیش از حد است دیگر آنها را دنبال نکنید.

به این موضوع آگاه باشید که اخبار حوادث چگونه بی‌انتها هستند و تا چه حد می‌توانند بروی شما تاثیر بگذارند. برای بعضی افراد، اخبار واقعا جذاب هستند. آنها می‌خواهند در جریان همۀ اتفاقات جدید باشند. برای سایرین، اخبار لحظه‌ای یک حادثۀ غم‌انگیز می‌تواند به اضطراب بسیار زیادی منجر شود. اگر شما در دستۀ دوم هستید، به خود این اجازه را بدهید که همۀ اخبار را دنبال نکنید. بجای آن توجه خود را روی آنچه بگذارید که به شما آرامش می‌بخشد.

3. بیشترین تلاش را داشته باشید تا ترس خود را در نزد کودکان بروز ندهید.

به یاد داشته باشید که کودکان به حرف‌های ما گوش می‌دهند و اضطراب ما را احساس می‌کنند. ممکن است کودکان شما برای ماه‌ها یا سال‌ها با این ترس‌ها همراه باشند – حتی تا مدت‌ها بعد از آن زمانی که مشکل برای شما حل شده است. برای مثال، در جریان یک حادثۀ هوایی شما تا مدتی نگرانی داشتید. اما مدتی از این ماجرا گذشته و اکنون که می‌خواهید با هواپیما یک مسافرت خانوادگی داشته باشید دیگر چندان ترسی از این موضوع ندارید. اما احتمالا کودک شما هنوز هم اضطراب و ترس قبلی شما را به خاطر دارد. بنابرین سعی کنید ترس‌های خود را در میان بزرگسالان نگاه دارید و به کودکان خود این اطمینان را بدهید که آنها امن هستند.

4. با کمک به دیگران می‌توانند احساس قوت قلب کنید.

هیچکس نمی‌خواهد احساس عدم قدرت کند. بنابراین اینکه در موقعیتی قرار بگیریم که غیر قابل تغییر است می‌تواند برای ما بسیار ترسناک باشد. با اینحال اگر در مقابل این موقعیت دست به کار شویم و سعی به کمک کنیم، احساس داشتن کنترل بیشتری بر موقعیت خود می‌کنیم. مثلا در جریان یک حادثه می‌توانید برای آرام شدن کسانی که وضعیت بدتری نسبت به شما دارند راهی پیدا کنید و سعی کنید به آنها دلداری دهید. یا اگر به کمک خاصی نیاز دارند، اینکار را برای آنها انجام دهید. حتی می‌توانید به دعا برای دیگران بپردازید و اینگونه به خود آرامش دهید.

در نهایت، همۀ ما می‌دانیم که ترس نمی‌تواند جلوی مرگ را بگیرد، اما همین ترس می‌تواند ما را از زندگی بیاندازد. پس با آگاهی به این موضوع به زندگی خود ادامه دهید و همواره به یاد داشته باشید که از هیچ چیز نمی‌توان مطمئن بود. پس این ترس دلیل قانع‌کننده‌ای برای انجام ندادن یک کار نیست.

با ترس هایمان چگونه مبارزه کنیم؟

سعی کنید در هنگام ترس با استفاده از تکنیکهای ریلکسیشن خودتان را آرام کنید . با استفاده از روشها و تمرینات ریلکسیشن ، سعی کنید چرخه ترس خود را قطع کنید…

با ترس هایمان چگونه مقابله کنیم؟

ترس واکنش طبیعی بدن ما به بحرانها و حوادث است . حتی مثبت ترین و طبیعی ترین حوادث زندگی مثل ازدواج ، بچه دارشدن ، نقل مکان به یک جای جدید هم با ترس همراه است .

اگرچه برخی ترسها کاملا” طبیعی و گاهی حتی عاقلانه و مفید هستند اما بسیاری از ترسهای نیزغیر منطقی هستند و ما می توانیم با یادگیری روشهای غلبه بر آنها زندگی کم استرس تر و شادتری را تجربه کنیم.

بر روی بدنتان تمرکز کنید

سعی کنید در هنگام ترس با استفاده از تکنیکهای ریلکسیشن خودتان را آرام کنید .با استفاده از روشها و تمرینات ریلکسیشن ، سعی کنید چرخه ترس خود را قطع کنید. برای مثال سعی کنید روی ماهیچه های خود تمرکز کنید و برای چند ثانیه آنها را تا آنجا که می توانید سفت کنید و سپس رها کنید.

روی افکارتان تمرکز کنید

وقتی بدنتان را آرام کردید می توانید سراغ مغزتان بروید و روی آن تمرکز کنید . برای مثال از خودتان بپرسید ، « آیا این ترس منطقی و عاقلانه است یا غیر منطقی است؟» سعی کنید براحساس ترستان غلبه کنید و پاسخ درست و واقعی را به خودتان بدهید .

برای مثال اینکه فکر می کنید همه به شما خواهند خندید ، یک ترس و احساس غیر منطقی و غیر واقعی است . سپس سعی کنید با بیان جملات مثبت به خودتان انرژی مثبت بدهید و ترس را دور کنید .

برای مثال اگر از سخنرانی در یک جمع وحشت دارید به خودتان بگویید :« من یک سخنران عالی هستم ، مهم نیست جمعیت حاضر در اینجا چه عکس العملی نشان می دهند چون من یک انسان با ارزش هستم و کاملا” اعتماد به نفس دارم.»

با ترستان روبرو شوید

اگر چیزی مثل سوارشدن یکی از وسایل شهربازی در گذشته شما را ترسانده ، بهترین راه برای غلبه بر ترستان این است که دوبار آن وسیله را امتحان کنید.اما این بار حتما” همراه یک دوست مطمئن و قابل اعتماد سوار آن وسیله شوید و سعی کنید از تکنیکهای غلبه بر ترس مثل ریلکسیشن و تمرکز روی افکار مثبت استفاده کنید و لبخند بزنید .

لبخند زدن احساسات مثبت را افزایش می دهد و حسهای منفی را مختل می کند.

با 12 راهکار ساده، به ترس از سخنرانی و سخنوری در جمع پایان دهید

سخنرانی مقابل جمع، برای بسیاری از ما ترسناک و طاقت فرسا است. بر اساس آمارها از هر 4 انسان، 3 نفر از این موضوع هراس دارند. خوشبختانه روانشناسان راه کارهایی برای غلبه بر این ترس ارائه داده اند. در ادامه 12 راهنمایی را ارائه می دهیم که به لطف آنها می توانید سخنرانی بعدیتان را در کمال آرامش و به بهترین نحو برگزار کنید:

1- به زبان بدن خود توجه کنید

همواره به حرکات بدنتان که در نحوه ارتباط شما با دیگران تأثیر می گذارد، توجه نمایید. برای بهبود زبان بدن، نفس عمیق پیش از آغاز صحبت، صاف ایستادن و بالا نگه داشتن سر، به افزایش میزان اعتماد به نفستان کمک می کند.

2- به جای استفاده از ضمایر اول شخص، مخاطبین را خطاب قرار دهید

هر چه شما بیشتر تأکیدتان را روی مخاطبین قرار دهید، تأکید بر خودتان را کمتر کرده اید و توجه ها به اینکه صدایتان چگونه است یا ظاهرتان چطور به نظر می آید را کاهش می دهید و در نتیجه استرستان کاهش میابد.

3- آماده پاسخ باشید

همواره به یاد داشته باشید که شما روی صحنه می روید و در مقابل دیگران سخنرانی می کنید تا در نهایت مخاطبین از شما سوالاتی بپرسند. پس، از قبل برای این موارد آماده باشید تا دستپاچه نشوید.

4- عدم استفاده زیاد حد از اسلاید

با نمایش اسلایدهای بیش از حد، مخاطبان خود را گیج نکنید. زیرا این مسئله در نهایت موجب می شود به واسطه واکنش های آنها، شما نیز دچار استرس شوید.

5- در مورد سخنرانی موفق خود رویا پردازی کنید

در مورد سخنرانی پر شور و جذاب خود تخیل کنید؛ ولی به یاد داشته باشید که به آنچه قرار است بگویید، فکر کنید؛ نه آن مواردی که نباید از آنها صحبت کنید. این رویا پردازی مثبت، به اجرای راحت تر شما کمک می کند.

6-عکس العمل های بدنی ناشی از استرس خود را اصلاح کنید

عکس العمل های بدنی خود به استرس را بررسی و اصلاح نمایید. به عنوان مثال، اگر در هنگام استرس، ناگهان تُن صدایتان عوض می شود، سعی کنید تأثیر تنش ها بر صدایتان را اصلاح نمایید.

7- زمان سخن رانی خود را تنظیم کنید

بهترین ارائه ها در 10 تا 20 دقیقه تمام می شوند، اگر صحبت های شما بیش از این زمان طول می کشد، خلاصه گویی را تمرین کنید. اگر باز هم هیچ راهی برای کاهش زمان سخن رانیتان نبود، می توانید به مخاطبین، فرصت استراحت دهید و پس از آن مجدداً ادامه دهید.

8- با ترس های خود روبرو شوید

روبرو شدن با ترس هایتان می تواند وحشتناک باشد! ولی در نهایت به شما کمک می کند. به عنوان مثال، پیش از رفتن روی صحنه سخنرانی، به این فکر کنید که چطور می خواهید صحبت های خود را شروع کنید و چگونه در اولین ملاقات با حضار، خود را کنترل می کنید؟ یا حتی اگر مخاطبین خود را از قبل می شناسید، می توانید از بدترین آنها بنویسید و بدین ترتیب بخشی از نگرانی های فکری خود را تخلیه کنید.

9- به پرسش های ذهنی خود پاسخ دهید

آیا افکارتان به شما می گویند: «تو نمی توانی»، «تو عصبی به نظر می رسی» یا «به محض اینکه برای سخنرانی، مقابل دیگران قرار بگیری، همه چیز خراب می شود». در این صورت راه حل ساده است. با خودتان صحبت کنید و جواب افکار منفی تان را با جملات مثبت بدهید.

10- مخاطبین را با خود همراه کنید

اگر اشتباهی را در حین صحبت ها مرتکب شدید، نهراسید. کافی است حضار را با خود همراه کنید. به عنوان مثال اسلایدتان درست نمایش داده نمی شود و کامپیوترتان هَنگ کرده؛ به جای نگرانی، بگویید: «بیایید یک بار دیگر با هم امتحان کنیم». با این کار به نظر می رسد که مخاطبان را با خودتان در یک تیم قرار داده اید.

11- خودتان باشید

نیازی نیست برای اینکه دیگران را به صحبت های خود جذب کنید، ادای فرد دیگری را در بیاورید؛ بلکه کافیست خوتان باشید و سعی کنید رفتارهای بدنی جذاب مخصوص به خود را داشته باشید.

12- در صورت از دست رفتن تمرکز، به کلمات کلیدی یا هدف نهاییتان فکر کنید

اگر حین صحبت، تمرکز خود را از دست می دهید، به یاد کلمات کلیدی بیفتید یا می توانید در ذهنتان در خصوص هدف نهایی تان تصویر سازی کنید. مثلاً در حال سخنرانی در مورد گزارش مالی اخیر شرکت هستید که ناگهان پرواز پرنده ای از کنار پنجره، تمرکزتان را به هم می زند. کافیست از قبل تمرین کرده باشد که در صورت وقوع چنین حواس پرتی هایی، به آینده پر سود شرکتتان فکر کنید یا به یاد کلمه کلیدی «گزارش مالی» بیفتید.

حفظ حریم شخصی در شبکه‌های اجتماعی

حفظ حریم شخصی در شبکه‌های اجتماعی

هویتِ نامشخصِ مجازی، به ما امکان می‌دهد جدی‌تر و جسور‌تر باشیم. چه بسا این امکان موجب شود نقاب چهره‌ی خود را پس بزنیم و شخصیت واقعیِ ناشناخته یا شخصیت آرمانی‌مان را نمایان کنیم. همچنین، اسارت در دام هویت پنهان، به‌شدت به عزت نفس ما صدمه می‌زند، مگر اینکه از این کار هدف خاصی داشته باشیم. مثلا برای مأموران پلیس فتا، یا هنرمندانی که می‌خواهند بدون شناخته شدن، صرفا از مخاطب خود بازخورد بگیرند، بی‌شک استفاده از هویت پنهان مانعی ندارد. مثلا برخی از هنرمندان مطرح یا مبتدی، صرف‌نظر از شهرت، جایگاه یا تبحری که دارند، می‌خواهند بفهمند آیا عکس، ترانه، موسیقی، مقاله، داستان یا هر اثر هنری و دستاورد دیگری که تولید کرده‌اند، واقعا در نظر مخاطب‌هایشان پذیرفتنی و خواستنی است یا نه؟

در صورت داشتن هویت آشکار هم باید به قدر لازم مراقب و حساس باشیم، زیرا هویت آشکار، خواه‌ناخواه بخشی از رزومه‌ی ما خواهد شد. این نکته ممکن است در سرنوشت ازدواج و استخدام تأثیرگذار باشد. لذا معقول است نسبت به محتوایی که در این فضا منتشر می‌کنیم، سخت‌گیری بیشتری داشته باشیم. در این خصوص کامنت‌هایی که می‌نویسیم، فیلم‌ها و عکس‌هایی که از خود منتشر می‌کنیم و … دقت نظر بیشتری را می‌طلبد.

در صورت لزوم، چطور به حریم شخصی دیگران وارد شویم؟

همان‌طور که در ابتدای مقاله گفته شد، ورود به حریم شخصی دیگران برای ما لذت‌بخش است و حس کنجکاوی‌مان را برمی‌انگیزد اما نباید چنین کرد؛ مگر زمانی که نیاز باشد، تازه در این مورد هم باید از قبل اجازه بگیریم. از سوی دیگر، اگر بخواهیم یک دفعه به این میل طبیعی خود پشت کنیم، و سر خود را به کل در لاک فرو ببریم، به مشکل بر می‌خوریم.

بر همین اساس پیشنهاد می‌شود در گفت‌وگو با افراد، قبل از ارائه‌ی پاسخ، بیشتر سؤال کنید. هرچه به طرف مقابل فرصت بدهید بیشتر صحبت کند، هم اطلاعات بیشتری به‌دست می‌آورید و هم به او حس اعتماد بیشتری می‌دهید. در غیر این صورت، شاید از روی خیرخواهی راه‌حلی ارائه بدهید اما مخاطب اصلا در پی یافتن راه‌حل نباشد. باید به خاطر داشت تا کسی مایل به دریافت کمک نباشد، کمک کردن به او، همانند آبیاری گل مصنوعی است؛ بی‌تأثیر و مضحک!

27 مهارت مقابله با استرس

بیست و شش  مهارت مقابله با استرس

برای مقابله با استرس ها یا فشارهای روانی، راهکارهای مختلفی وجود دارد که شیوه مدیریت صحیح، آنها را به ما می آموزد. با رعایت و بکارگیری این روشها، می توانیم علاوه بر حل یا کم کردن مشکلات به آرامش پایدارتری دست یابیم و استرس خود را کنترل کنیم:

1- به خداوند توکل کنیم.

توکل به خدا یکی از راههای کاهش استرس است.وقتی انسان یاد خدا را در دل خود زنده نگهدارد و ارتباط روحی و معنوی بین خود و خدا برقرار کند، به آرامش عمیق، همراه با خشنودی می رسد و با توکل به خدا از هرگونه استرس و اضطراب و فشار روانی رها می شود.

قرآن کریم در سوره رعد آیه 29 می فرماید: کسانی که ایمان آوردند قلبهایشان با یاد خدا آرام می گیرد، آگاه باشند تنها با یاد خدا قلبها آرامش می یابد.

2- عوامل استرس زا را  کم کنیم.

عوامل بی شماری ممکن است باعث استرس ما شوند. که باید این عوامل استرس زا را شناخته و سعی کنیم از زندگی خود حذف کنیم. برای مثال، اگر شلوغی موجب ناراحتی ما می شود، زمانی را برای خرید انتخاب کنیم که خلوت باشد.

3- از وقایع اطراف خود با اطلاع باشیم.

بی اطلاعی و نادیده گرفتن حوادث و وقایع اطرافمان، دلیل بر شادی و عدم وجود مشکل نیست. گاهی اوقات آن چه ما بعلت عدم آگاهی از اصل موضوع در ذهن خود تصور می کنیم، بسیار بدتر و ناراحت کننده تر از آن چیزی است که واقعا" اتفاق افتاده است.

4- از وضعیت جسمی خود آگاه باشیم.

از نشانه های پریشانی در خود از قبیل سردرد، آشفتگی، درد معده، نداشتن تمرکز، سرماخوردگی، خستگی زیاد و ... مطلع باشیم. زیرا این علائم می توانند نشانه های استرس باشد که باعث اختلالات جدی تر از قبیل: زخم معده، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و..... باشند.

5- برنامه های زندگی را اولویت بندی کنیم .

از راههای دیگر کاهش استرس برنامه ریزی و الویت بندی کارها است.هنگامی که با انبوهی از مشکلات بطور همزمان روبه رو هستیم، به آسانی در مقابل آنها به زانو در آمده و از حل آنها عاجز می شویم. زیرا آشفتگی و بی نظمی، در کارها و برنامه ها می تواند تولید استرس کرده، یا نقطه ای برای شروع آن از شکست طرح های ناتمام می شود. اولویت بندی مسائل به ترتیب اهمیت و بررسی آنها به ما این امکان را می دهد که به هر کاری در زمان و مکان خود رسیدگی کنیم، بهتر است که طرحها را یکی بعد از دیگری به انجام برسانیم.

6- به موقع از خانه خارج شویم.

اگر به موقع از خانه خارج شویم، می توانیم بسیاری از تنش ها و استرس های خود را کم کنیم و همچنین از بروز مشکلات احتمالی بعدی جلوگیری کنیم.

7- وقت خود را تنظیم کنیم.

کارهای روزمره خود را به ترتیب اهمیت و مدت زمان آنها یادداشت کنیم، با این کار در می یابیم وقت خود را چگونه تنظیم کنیم تا همیشه کارهایمان به موقع انجام شود و دچار استرس نشویم. اگر وقت کافی برای انجام تمام فعالیت های مورد نظر و مهم خود نداریم، شاید بیش از حد و بیهوده تلاش می کنیم.

8- از شر وسایل اضافی خلاص می شویم.

از شر وسایل اضافی و بی مصرف خلاص می شویم و اطراف خود را خلوت کنیم. وسایل اضافی و به درد نخور و شلوغی محیط می تواند استرس زا باشد.

9- شب ها به موقع و به اندازه کافی بخوابیم.

برای کاهش استرس بهتر است خواب کافی داشته باشیم بدن انسان برای تجدید قوا به خواب کافی و لذت بخش نیاز دارد. شب به موقع بخوابیم و تا دیروقت بیدار نباشیم. هنگام خواب بهتر است به سمت چپ خود بخوابیم و نفس عمیق بکشیم. در این حالت سوراخ راست بینی تحریک و سمت راست بدن فعال تر می شود. زیرا سمت راست، قسمت فعال بدن است.

10- صبح زود از خواب بیدار شویم.

سعی کنیم صبح ها، حتی روزهای تعطیل زود از خواب بیدار شویم. در این صورت ساعت زیستی بدن ما منظم می شود و طبق برنامه خاصی زمان خواب و بیداری ما را تنظیم می کند. در نتیجه پس از مدتی هنگام بیدار شدن، احساس بهتری خواهیم داشت.

11- عادت های استرس زای خود را عوض کنیم.

ما از عادت های خوب و بد خود اطلاع داریم و آنها را خوب می شناسیم. می توانیم آنهایی را که موجب آزار روحی ما می شوند را ترک کنیم. یا اگر ترک آنها مشکل است سعی کنیم از حال و هوای آن عادت خود را خارج کرده یا مسیر فکر خود را تغییر دهیم.

12- از معاشرت با افراد استرس زا بپرهیزیم.

از ارتباط با افرادی که سبب استرس ما می شوند دوری کنیم. یا اگر دوری کردن از این افراد برایمان مشکل است، می توانیم ارتباط خود را با او در جمع برقرار کنیم.

13- ار رقابت با دیگران خودداری کنیم.

رقابت با دیگران در کار، شغل، مقام، زندگی و مخصوصا" تجملات و ظواهر، می تواند یکی از منابع اجتناب ناپذیر استرس یا فشار روانی باشد شاید هم افرادی را بشناسید که کار می کنند تا حسادت و خشم دیگران را برانگیزانند ولی در واقع استرس حاصل از حسادت و رقابت، به خود فرد تحمیل می شود.

14- از تکنولوژی درست استفاده کنیم.

وسائلی مانند موبایل، کامپیوتر،.... باعث می شوند که طی یک روز بیش از حد کار و فعالیت انجام دهیم و گاهی همین وسایل باعث استرس میشوند.قبل از خرید وسائل و تجهیزات جدید مطمئن شویم که این وسایل به پیشرفت موقعیت فعلی ما کمک می کند.

15- به چشمان خود استراحت بدهیم.

آیا مدت طولانی به تلویزیون یا مانیتور نگاه می کنیم؟ باید به چشمان خود استراحت  دهیم هر چند کم. در این زمان به فضای سبز، آسمان یا درختان خیره شویم. اگر در دسترس نیستند می توانیم یک عکس یا پوستر بر روی دیوار نصب کنیم که بیشتر رنگ های آبی و سبز در آن به کار رفته باشد. این رنگها بسیار آرام بخش هستند.

16- مشکلات را بپذیریم.

باید پذیرفت که برخی اوقات شرایط طاقت فرسایی در زندگی پدید می آید و کاری نیز از دست ما بر نمی آید. در این شرایط باید با صبر و پذیرش مشکل و دگرگون کردن موقعیت، بار عاطفی مشکل را کم کنیم.

17- ورزش کنیم.

یکی دیگر از راههای کاهش استرس ورزش کردن است.تحقیقات نشان داده است که ورزشکاران از استرس و افسردگی کمتری نسبت به دیگران برخوردارند. همچنین برنامه تمرینات هوازی باعث بهبود حالات افسردگی، اضطراب، آشفتگی فکری و خستگی شدید می باشد. یک پیاده روی تند و سریع به مدت 40 دقیقه میزان استرس را بطور متوسط تا 14 درصد کاهش می دهد.

18- قدم بزنیم.

در تحقیقاتی که در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد در سال 2002 انجام گرفته، آمده است افرادی که 4 بار در هفته پیاده روی می کنند، استرس کمتری دارند و را حت تر می خوابند.

19- بطور صحیح تنفس کنیم.

تنفس صحیح باید به این صورت باشد: دم ( دادن هوا به ریه ها ) یک شماره، نگهداشتن نفس چهار شماره ، بازدم ( بیرون فرستادن هوا از ریه ها ) دو شماره .

20- به تغذیه خود برسیم.

خوردن مناسب بسیار مهم است. زیرا انرژی مورد نیاز بدن را تامین می کند و کمتر دچار حالت عصبی یا فشار روانی می شویم. همیشه از مواد غذایی سبوس دار، میوه، ترکیبات کربوهیدرات، سبزیجات و حبوبات ثابت ماندن اندازه ی قند خون شده و کمتر خسته می شویم. از مصرف زیاد نمک، چربی، خوراکی های سرخ شده و مواد قندی ساده که به آزاد شدن اپی نفرین کمک و باعث عدم مقاومت بدن در برابر فشار روانی می شود خودداری کنیم. به مقدار کافی آب بنوشیم و از مصرف زیاد قهوه، چای و نوشابه های گازدار تا حد امکان پرهیز نماییم.

21- با آرامش غذا بخوریم.

در هنگام غذا خوردن بهتر است از عجله کردن ، گوش دادن به رادیو یا خواندن روزنامه مخصوصا" خبرهای استرس زا پرهیز کنیم.

22- روابط اجتماعی خود را  گسترش دهیم.

هنگامی که تحت استرس یا فشار روانی هستیم، بطور غریزی تمایل داریم که به گوشه تنهایی پناه ببریم. کاری اشتباه تر از این وجود ندارد، چون گوشه گیری باعث می شود تا حواس خود را بیشتر روی مشکلات و افکار منفی متمرکز کنیم که به جای حل آن به تشدید استرس کمک  می کند.

23- هیجانات سرکوب شده خود را تخلیه کنیم.

متخصصان معتقدند عمل ساده افشای خود باعث تسکین فشار روانی می شود. نوشتن احساساتمان در دفترچه یا صحبت کردن در نوار کمک می کند تا فشار روانی ناشی از رویدادهایی مثل از دست دادن شغل، شروطی، ... کم شده و راحت تر و منطقی تر درباره راه حل های مشکلاتمان بیندیشیم.

24- مثبت بیندیشیم.

مثبت فکر کردن باعث آرامش فکر می شود، که این امر می تواند با تغییرات فیزیولوژیک که هنگام بوجود آمدن استرس اتفاق می افتد، مقابله کند، بسیاری از استرس هایی که تجربه می کنیم از احساسات منفی اطرافمان ناشی می شوند.اندیشیدن به اشخاص یا چیزهایی که به آنها عشق می ورزیم آثار خوبی را برجای می گذارد.

25- روی موضوع آرامش بخش تمرکز کنیم.

اگر افکارمان به دام اوضاع و احوال نگران کننده ای اسیر شد، سعی کنیم با انحراف افکار روی موضوع های آرام بخش مانند یادآوری خاطرات لذت بخش و یا دقت در تصاویر زیبا، از افکار منفی دوری کنیم.

26- به زمان حال فکر کنیم.

دکتر ژان بورسینکو در " پرورش روح و جسم " می نویسد: اگر بتوانیم ذهن خود را چنان پرورش دهیم که امیدها و آمال خود را کنار گذاشته و در موقع مناسب به سراغ تک تک آنها برویم، به آرامش ذهنی دست خواهیم یافت.

راه‌ مقابله با استرس ‌در کودکان

بیشتر والدین دنیای کودک را دنیایی پر از شور و نشاط و بدون هرگونه استرس و نگرانی می‌دانند و از آنجا که خودشان از فرزندانشان محافظت و مراقبت کرده و نیازهایشان را تامین می‌کنند، خیلی به عوامل استرس‌زا توجه ندارند.

در پاسخ به این پرسش که عوامل استرس‌‌زای کودکان چیست؟ باید گفت، عوامل گوناگونی مثل محیط خانواده، بیماری یا مرگ یکی از افراد خانواده، جدایی پدر و مادر از یکدیگر، ترس از تاریکی و... وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد استرس در کودکان شود، حتی کودکان کم سن و سال.

علائم استرس کودکان

استرس در کودکان کم‌سن و سال می‌تواند به صورت‌ مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و... باشد اما در کودکان بزرگ‌تر می‌تواند به شکل‌ پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی‌نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و... باشد.

راهکارهای ساده اما مهم

1 ـ شناخت و بررسی استرس در کودکان

کودکان بویژه خردسالان شاید بدانند که احساس ناراحتی یا خشم و عصبانیت دارند، اما ممکن است ندانند که احساس استرس یا اضطراب دارند. با کودکتان صحبت کنید و از او درباره آنچه احساس بد نامیده می‌شود، مثل دل درد یا معده درد سوال کنید و سپس به او کمک کنید تا زمان شروع این احساس را تشخیص دهد و به شما بگوید. آیا این احساس وقتی بوده که معلمش از او درس پرسیده و او بلد نبوده و بچه‌ها به او خندیده‌اند؟ آیا زمانی بوده که مادرش مریض شده است؟ آیا هنگامی بوده که دوستش با او قهر کرده است؟ ‌ پس از تشخیص این احساسات بد باید به فرزندتان کمک کرده و او را نیز راهنمایی کنید تا استرس و نگرانی‌اش را مهار کند.

ممکن است این کار در ابتدا برای او سخت باشد، اما به مرور زمان آسان‌تر خواهد شد. فقط سعی کنید با شناختن استرس کودکتان به او کمک کنید و از او حمایت و محافظت نمایید. وقتی او بتواند به شما تکیه کند و بداند که مورد حمایت شما قرار خواهد گرفت، قطعا احساس شادی خواهد کرد.

2 ـ خاموش کردن تلویزیون

برنامه‌های تلویزیون چه خوب و چه بد در روح و روان کودک تاثیر می‌گذارد. والدین نباید فرزندشان را آزاد بگذارند تا همه برنامه‌های تلویزیون را ببیند، اگرچه بعضی از برنامه‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شود مفید و آموزنده بوده، اما بعضی از برنامه‌ها استرس‌زا هستند. مثل فیلم‌های خشونت‌آمیز. پس دیدن برنامه‌هایی که باعث به‌وجود آمدن رفتارهای خشونت‌آمیز یا بدخلقی و گستاخی در وجود کودکتان و همچنین باعث ایجاد حملات عصبی در احساساتش می‌شود، درست نیست. در هنگام پخش این قبیل برنامه‌ها لطفا تلویزیون را خاموش کنید و با فرزند عزیزتان بنشینید و درباره کارهایی که در طی روز انجام داده، صحبت کنید؛ البته باید با دقت به حرف‌هایش گوش بدهید، حتی می‌توانید با هم بازی کنید یا به یک مکان تفریحی بروید و حسابی خوش بگذرانید.

3 ـ به فرزندتان حق انتخاب بدهید

یکی از مهم‌ترین دلایل استرس و نگرانی برای هر فردی چه بزرگسال و چه خردسال این است که آنها روی زندگی خودشان تسلط نداشته باشند. شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید بدانید که با گفتن یک جمله ساده درباره آنچه برای کودکتان اتفاق می‌افتد، به او کمک می‌کنید تا بیشتر از همیشه احساس قدرت کند. برای مثال، گاهی اوقات با کودک چهار، پنچ ساله خود در مورد رفتن به مدرسه و درس خواندن صحبت کنید. با این کار ساده، اما مهم شما می‌توانید به او ذهنیتی روشن از محیط مدرسه و درس خواندن بدهید. به این ترتیب آیا فرزندتان هنگامی که به مدرسه رفت، می‌خواهد بیشتر از معلمش در یادگیری درس کمک بگیرد یا پدر و مادرش یا از یک دوست و همکلاسی؟! آیا او صبح‌ها درسش را بهتر یاد می‌گیرد یا زمانی که از مدرسه برگشت؟! شما با دادن حق انتخاب به کودکتان به او کمک می‌کنید تا احساس کند می‌تواند در یک موقعیت پرتنش و استرس‌زا، تسلط و نیز کنترل داشته باشد.

4 ـ شنونده خوبی باشید

لطفا با دقت به حرف‌های فرزندتان گوش دهید، البته این نکته مهم است که باید فقط شنونده خوبی باشید، بدون اظهارنظر یا پند و نصیحت. شما با گوش دادن به حرف‌های فرزندتان این اجازه را به او می‌دهید تا کمی از استرس و نگرانی‌اش را با شما شریک شود. این رفتار به کودکتان کمک می‌کند‌ کم‌کم استرس و نگرانی خود را کنترل کند و از بین ببرد. همچنین با گوش کردن به صحبت‌های او می‌توانید، منابع ایجاد استرس در فرزندتان را نیز کشف کرده و سپس به او کمک کنید.

5 ـ همیشه در کنارش باشید

هنوز کفش‌هایش را از پا درنیاورده است، چقدر او را سوال پیچ می‌کنید و از او سوالات غیرضروری می‌پرسید، باید بدانید این کار شما فقط باعث می‌شود کودکتان احساس ناامنی کند و دچار استرس شود. وقتی کودکتان از مدرسه یا کلاس آموزشی و... به خانه برمی‌گردد، بهتر است به استقبالش بروید، او را در آغوش پرمهر و محبت‌تان بگیرید و ببوسید و کمتر از او سوال بپرسید. این کار بهترین روش برای از بین بردن استرس در کودکتان است. حتما برای فرزندتان وقت کافی در نظر بگیرید، حتی هنگامی که بزرگ‌تر شد، باز هم کیفیت زمان اهمیت دارد.

برای بعضی از والدین سخت است که بعد از یک روز پرمشغله کاری به خانه برگشته و با کودک خود بازی کنند یا با او به صحبت بنشینند، اما صحبت کردن در مورد کارهای روزانه کودک نشان می‌دهد که او برای شما اهمیت دارد. پس با فرزندتان باشید و وقت‌تان را با او بگذرانید.

6 ـ ورزش کردن

همه بچه‌ها عاشق ورزش‌هایی مثل راه رفتن، دویدن و شنا کردن هستند، لطفا کارهایتان را کم کنید و زمانی را هر چند کوتاه به آنها اختصاص بدهید. برای مثال با فرزندتان به پارک رفته و روی چمن‌ها راه بروید، بدوید و بلند بلند بخندید. گاهی اوقات با آنها به استخر بروید و شنا کنید. در حقیقت این ورزش‌ها به فرزندتان آرامش می‌دهد و استرس‌شان را کم می‌کند.

7 ـ خندیدن

حتما وقت کافی برای خندیدن و داشتن سرگرمی با فرزندتان اختصاص بدهید و خاطرات و لحظات خوبی را به‌وجود آورید. زیرا همین خندیدن باعث آرامش او می‌شود. بنابراین سعی کنید لحظاتی را بسازید که عاری از هرگونه افکار منفی باشد. شما با انجام این کارهای به ظاهر ساده کمک خواهید کرد تا هم میزان استرس خودتان کم شود هم کودک دلبندتان.

8 ـ احساس آرامش در محیط خانه

اگر می‌خواهید فرزندتان دچار استرس نشود، باید تمام سعی و تلاش خودتان را بکنید تا خانه‌ای امن و آرام و نیز پرمهر داشته باشید. البته منظور از احساس آرامش در محیط خانه این است که کودک بفهمد که پدر و مادرش حامی او هستند و هیچ‌گاه نمی‌گذارند آسیبی به او برسد و اگر کودک در محیط خانه احساس آرامش نکند و همچنین متوجه شود که دارد محبت والدینش را از دست می‌دهد، کم‌کم اعتماد به نفسش پایین می‌‌آید و دچار استرس و نگرانی می‌شود.

9 ـ روابط میان افراد خانواده

روابط دوستانه و صمیمی بین افراد خانواده بسیار مهم است. وقتی ارتباط میان پدر و مادر دوستانه نباشد یا مدام با یکدیگر جر و بحث کنند، این ناآرامی و روابط غیردوستانه در خانواده باعث می‌شود‌ کودک به لحاظ روحی آسیب‌دیده و دچار استرس و نگرانی شود.

و در پایان، این وظیفه شما والدین است که، خوب ببینید، به دقت گوش دهید و سپس فرزندتان را راهنمایی کنید تا بتواند روی احساساتش کار و آنها را کنترل کند و همیشه سعی کنید تجربیات خود را به فرزندتان نیز با صبر و آرامش بیاموزید.

سخنوری چیست

سخنوری چیست؟

سخنوری بالاترین حد از کلام هست که یک فرد می تونه داشته باشه. سخنوری در فرهنگ لغت فارسی به معنی شاعر و گویندگی و فصاحت و بلاغت آمده است و در زبان انگلیسی سخنوری (eloquence) نامیده میشه و به معنی فصاحت، علم بیان و شیوایی آمده است، شما می توانید معانی دیگه ای که در انگلیسی شده در ترجمه گوگل مشاهده کنید (https://translate.google.com/#en/fa/eloquence)، شاید فردی که یک سخنران خوب هست نتونه سخنور خوبی هم باشه و برعکسش هم صادقه، یعنی اگر شخص سخنور خوبی باشه نتونه سخنرانی در جمع انجام بده.

سخنوری یعنی اینکه شخص در هر شرایطی و در هر زمانی بتونه به خوبی صحبت کنه و روی افراد تأثیر بذاره.

اجاره بدید یک مثال بزنم، مثلا فردی یک جُکی رو تعریف می کنه و همه از خنده روده بُر میشند، اما یک نفر دیگه همون جُک رو تعریف می کنه اما هیچکس نمی خنده و اون جُک هم خیلی بی مزه به نظر میرسه.

فردی که سخنور خوبی هست می تونه روی افراد تأثیر بذاره و به قولی می تونه اون افراد رو متقاعد کنه.

8 تمرین ساده برای تقویت توانایی سخنوری

نحوه ی حرف زدن شما به مثابه دروازه ای میان شما و میزان مشارکتی است که می توانید از هر فرد جدیدی که ملاقات می کنید به نفع شرکت خود جذب کنید. اگر خوب ارتباط برقرار کنید، این دروازه را رو به گفتگویی مفصل تر خواهید گشود که ممکن است در نهایت شما را به یک مشتری، مشاور، و یا حتی سرمایه گذار جدید برساند. اما اگر به اصطلاح کم بیاورید و قافیه را ببازید، شاید حتی شانس یک گفتگوی دوباره را نیز از دست بدهید.

اصلی ترین کلید یک گفتمان موفق، ارائه ی آن به شکلی جذاب، متقاعد کننده و مؤثر است و این، به مهارتهای پیشرفته ی سخنوری نیاز خواهد داشت.

اگر در پی تقویت نحوه ی برقراری ارتباط کلامی خود با دیگران هستید، از این 7 تمرین ساده ی سخنوری برای رسیدن به این مهم کمک بگیرید:

1- ایده های خود را برای کودکان توضیح دهید

این تمرین قرار است به شما یاد بدهد چطور ایده های کسب و کاری خود را با کمترین جملات و ساده ترین شکل ممکن به دیگران منتقل کنید. کودکان نسبت به بزرگسالان تجربه ی بسیار کمتری در زندگی واقعی دارند و باید ایده ها را برایشان ساده کرد. این بدان معنی است که باید از تمام کلمات و جملات پیچیده و به اصطلاح قلمبه سلمبه ای که در حالت عادی استفاده می کنید بپرهیزید. دشواری کار در این است که در عین ساده کردن لحن، باید به کلمات و جمله هایی برسید که قادر باشند معنای بیشتری را منتقل کنند. از این تمرین برای عادت کردن به استفاده از جملات ساده و موجز بهره بگیرید.

2- مکالمات کوتاه روزمره را تمرین کنید

مکالمات کوتاه روزمره برای باز کردن سر صحبت و کشاندن آن به مکالمه ی اصلی، وسیله ی قابل اعتمادی است. هیچ گاه بلافاصله در بدو ملاقات با شخصی تازه، صحبت خود را با اصل موضوع آغاز نکنید. در عوض، مکالمه ی کوتاهی درباره ی آب و هوا، محل ملاقات، یا لباسی که طرف مقابل پوشیده با او داشته باشید. برای اینکه مکالمات کوتاه شما آهنگ و و دلنشینی لازم را پیدا کنند، روزانه این کار را تمرین کنید. هر روز با شخص تازه ای سر صحبت را باز کنید تا کم کم این کار برایتان عادی شود.

3- نکات اصلی خود را یادداشت کنید

تمرین های نوشتاری بیشتر از تمرین های گفتاری به ذهن شما در تجسم و جذب اطلاعات کمک می کنند. صحبت شما ممکن است از لحاظ آوایی در ذهن خودتان زیبا به نظر برسند، اما وقتی آنها را روی کاغذ می آورید، ممکن است متوجه شوید نکات مهمی را از قلم انداخته اید و یا اینکه ذکر برخی نکات مورد اشاره لزومی نداشته است. نکات محوری سخنان خود را روی کاغذ یادداشت کنید و از آن به عنوان پلتفرمی برای بهبود سخنوری خود بهره بگیرید.

4- حالت بدن خود را اصلاح کنید

طرز قرارگیری بدن شاید عامل مهمی به نظر نرسد، اما می تواند در عین بالا بردن توانایی بیان و ارائه، وجهه و تأثیر اولین برخورد شما را نیز بهبود ببخشد. صاف و کشیده بایستید و شانه های خود را عقب نگه دارید. دستهای خود را یا جلو و یا در طرفین بدن خود قرار دهید. با مخاطبان خود ارتباط چشمی برقرار کنید و نفس عمیق بکشید؛ این کار بسیار به شما کمک می کند.

5- حالت های مختلف را بیازمایید

هنگام تمرین در هر بار تکرار، سخنان خود را با کلمات و الگوهای جدید بیان کنید، در غیر این صورت لحنتان بسیار مصنوعی خواهد شد. به عمد با کلمات، جملات و نکات مختلف بازی کنید. این نوع تمرین از ماشینی شدن لحنتان جلوگیری خواهد کرد و شما را سخنور کارکشته تری نشان خواهد داد.

6- سرعت گفتار خود را تغییر دهید

افراد مختلف با سرعت های گوناگونی صحبت می کنند، اما صحبت های شما اگر شمرده تر ادا شوند احتمالاً بهتر شنیده خواهند شد. با سرعت های مختلفی صحبت کنید و ببینید کدام یک آهنگ بهتری دارد. شاید لازم باشد از کسی بخواهید در این کار به شما کمک کند. فرقی نمی کند با چه سرعتی احساس راحتی کنید، حداقلش این است که با این تمرین با سرعت ها و شیوه های مختلف و بالقوه ی ارائه ی سخنان خود آشنا خواهید شد.

7- صدای خود را ضبط کنید

از یک ابزار ضبط برای ضبط کردن صدا و یا تصویر خود هنگام صحبت کردن استفاده کنید. وقتی به حرف زدن خود از زاویه ی سوم شخص گوش یا نگاه کنید به احتمال زیاد متوجه سکته های کوچکی خواهید شد که پیش از آن از وجودشان آگاه نبودید. مثلاً ممکن است متوجه شوید بین صحبت هایتان بیش از حد مکث دارید یا حتی شانه هایتان را زیاد بالا می اندازید. از این تمرین برای شناسایی و از بین بردن این نقایص استفاده کنید.

هر چقدر لازم است به تکرار این تمرین ها بپردازید تا جایی که به صحبت کردن در مقابل مخاطبین بیشتر عادت کنید. فراموش نکنید که هر سخنی هر چقدر هم خوب ارائه شده باشد باز هم ممکن است توسط درصدی از مخاطبان مورد توجه قرار نگیرد. بنابراین بهتر است به خودتان نگیرید. جریان بیان خود را آرام و طبیعی نگه دارید و از هر فرصتی برای سخنرانی در برابر مخاطبینی از گروه های مختلف استفاده کنید تا شانس موفقیت خود را به حداکثر برسانید

45 تمرین برای تقویت مهارت گوش دادن

 

 

تمرین هایی برای تقویت مهارت گوش دادن

 گوش دادن

 

گوش دادن ابزار یادگیری و یک اصل مهم در یادگیری و بخش جدایی ناپذیر برنامه ی آموزش مهارت های زبانی است . تقویت گفتار مستلزم گوش دادن است . نوشتن کلمات به طور صحیح ، لازمه ی تلفظ صحیح است . به همان اندازه که درک خوانده ها مهم است ، درک شنیده ها نیز اهمیت دارد و از طرفی یک منبع مهم کسب اطلاعات ، گوش دادن است . گوش دادن بیش از 50% از وقت کلاس ، یعنی نیمی از فرصت های آموزشی را در بر می گیرد .

برای گوش دادن چهار مرحله ی متوالی بر شمرده اند :

1-شنیدن غیر ارادی و شامل آواهای زبانی و تمیز داده آن هاست ؛

2-دقت و تمرکز حواس ؛

3-دریافت ؛

4-پردازش معنایی ؛

 

گوش دادن انواعی دارد :

1-گوش دادن حاشیه ای مثل گوش دادن به موسیقی حین خواندن روزنامه ؛

2-گوش دادن با دقت ، مثل گوش دادن به سخنان معلم در کلاس ؛

3-گوش دادن فعال که شنونده در تعامل با گوینده است ؛

4-گوش دادن انتقادی که ضمن گوش دادن ، به تجزیه و تحلیل شنیده ها می پردازیم ؛

 

توجه به هر یک از مراحل و انواع ، به شنونده کمک می کند این مهارت را تقویت کند و در مقابل ، بی توجهی به هر یک از این مراحل موجب نا توانی در گوش دادن و در نتیجه باعث شکست تحصیلی و مانع رشد مهارت های زبانی دیگر و مانع رشد اجتماعی و علمی می شود .

تمرین های تقویت گوش دادن

 

1-شعر خوانی و قصه گویی

هدف : ایجاد تمرکز برای گوش دادن انتقادی .

پس از خواندن شعر یا داستانی مناسب ، چند سوال از محتوای آن ها طرح می کنیم و از دانش آموزان می خواهیم ضمن پاسخ دادن به سوالات در باره دلایل و انگیزه ها نیز سخن بگویند . همچنین می توانیم برای آزمایش میزان دقت دانش آموزان ، از آنان بخواهیم داستان را دوباره تعریف کنند یا هر یک بخشی از آن را بگویند .

 

2-داستان گویی

هدف : تمیز دادن واقعیت از رویا.

داستانی را در کلاس می خوانیم که جنبه های تخیلی و واقعی آن در هم آمیخته باشد ؛ سپس از دانش آموزان می خواهیم به دقت گوش دهند و بگویند کدام بخش ها واقعیت داشت و کدام غیر واقعی و تخیلی بود .

 

3-رنگ کردن

هدف : پیروی از دستورالعمل ها از طریق گوش دادن .

تصویر ی رنگ نشده را تکثیر وبین دانش آموزان توزیع می کنیم . آن گاه از دانش آموزان می خواهیم به دقت به دستورالعمل ها گوش دهند و نقاشی را، طبق مراحل گفته شده ، رنگ آمیزی کنند .

 

4-گوش دادن دادن به نوار موسیقی

هدف : ایجاد تمرکز برای گوش دادن .

نوار قصه ای از طریق ضبط صوت پخش می شود ؛ پس از اتمام قصه ، تعدادی سوال از محتوای آن طرح می گردد تا دانش آموزان به آن ها پاسخ دهند .

 

5-درست و نادرست

هدف : تشخیص درست از نا درست .

جمله هایی به دانش آموزان می گوییم که از نظر منطقی یا دستور زبان ، نادرست باشد . آنان پس از دقت در گوش دادن ، باید موارد نادرست را مشخص کنند . همچنین می توانیم در آن متن ، کلماتی را با تلفظ اشتباه بخوانیم تا دانش آموزان ضمن تشخیص آن کلمه ، تلفظ صحیح را بیان دارند .

 

6-حدس زدن

هدف : تمرکز و دقت در گفتار و تقویت دریافت .

شعر یا داستانی می خوانیم از دانش آموزان می خواهیم خوب گوش دهند و پایان آن را حدس بزنند . این تمرین به شیوه های دیگری نیز قابل تعمیم است . مثلاً یک کلمه دو هجایی می گوییم واز دانش آموزان می خواهیم کلمات دو هجایی دیگری بگویند . یا بخش اول کلمه ای را می گوییم تا آنان بخش دیگر ان را حدس بزنند .

 

7-مرتب کردن

هدف : گوش دادن با دقت و تمرکز و دستورالعمل .

از دانش آموزان می خواهیم کارتی به ابعاد 5 5 سانتیمتر به کلاس بیاورند و هر یک کلمه های تازه ی سه یا چهار درس گذشته را روی آن بنویسند و به سینه ی خود نصب کنند . سپس از آن ها می خواهیم :

·یک نفر به وسط کلاس بیاید و با آوردن چند دانش آموز به صحن آن ، جمله بسازد .

·یک نفر 10 کلمه را به ترتیب حروف الفبا ردیف کند .

·یک نفر کلماتی را که صدای مشترکی دارند ، پیدا کند .

·و ...

 

8-گوش دادن به سخنان دیگران

هدف : گوش دادن موثر به سخنان دیگران .

از دانش آموزان می خواهیم به یکی از برنامه های تلویزیونی ( ترجیحاً برنامه های کودک ) خوب گوش بدهند و سپس در کلاس ، در باره ی خلاصه ، نتیجه ، موضوع ، نکته های مهم ، گوینده و ... از آنان سوالاتی می پرسیم .

در سطوح بالاتر ، می توان حتی تفسیری کوتاه نیز خواست تا گوش دادن انتقادی تقویت گردد. پرسش در مورد اموری چون واقع بینی گوینده ، تغییرات صوتی وی و منطق کلام نیز ، در حوزه ی تمرین قرار می گیرد .

 

9-گوش دادن صداهای طبیعی

هدف : تبدیل مرحله ی گوش دادن به شنیدن .

از دانش آموزان می خواهیم صداهای اطراف خود را ، اعم از طبیعی و غیر طبیعی ، برای دیگران بگویند یا فهرستی از این صداها تهیه کنند .

 

10-مسابقه شنیدن

هدف : تمرکز در شنیدن و به خاطر سپردن .

نام چند شی را فقط یک بار می گوییم یا روی تخته می نویسیم و پاک می کنیم . آن گاه از بچه ها می خواهیم نام اشیای پاک شده یا گفته شده را بگویند . به جای چند شی ، می توان از یک جمله ی بلند استفاده کرد . تعداد کلمات با توجه به سطح ، متغیر خواهد بود .

 

11-تکرار کلمات بی معنی

هدف : تقویت تمرکز در شنیدن .

تعدادی واژه ی بی معنی را پشت سر هم می خوانیم و از دانش آموزان می خواهیم دقت زیادی به خرج دهند و آن ها را تکرار کنند .

 

12-پخش صداهای طبیعی

هدف : گوش دادن به صداها و شناخت آن ها .

صداهای متفاوتی چون صدای باد، صدای حیوانات ، خش خش ، سوت ، خواندن آواز ، پاره شدن کاغذ و ... را روی نوار کاست ضیط و در کلاس پخش می کنیم . سپس از دانش آموزان می خواهیم با دقت به صداها گوش دهند و نوع آن را مشخص سازند . در مراحل بعدی ، می توانیم چندین صدا پخش کنیم و از آنان بخواهیم پس از شنیدن صداها بگویند چه شنیده اند . همچنین می توانیم از دانش آموزان بخواهیم آن صدا را تقلید کنند .

 

13-گوش کردن ، اصلاح کردن

هدف : تقویت گوش دادن انتقادی .

داستانی در کلاس می خوانیم و کلماتی بی ربط و غیر مربوطی در داستان می گنجانیم . دانش آموزان باید هر کجا کلمه ی بی ربطی شنیدند ، ان را اصلاح کنند .

 

14-اجرای دستورالعمل

هدف : انجام دادن دستورالعمل ها برای تقویت شنیدن .

دستورالعمل هایی نظیر برو ، بایست ، بپر ، بخند ، دستت را بالا ببر ، به راست برو ، به هوا نگاه کن ، پای راستت را بلند کن ، بنشین ، خم شو ، برگرد ، مدادت را زیر کتاب قرار بده ، دو دایره داخل هم بکش ، صفحه ی 10 کتاب را باز کن ، چهار مثلث بکش که قاعده ی آن ها به هم رسیده باشد و ... به دانش آموزان می دهیم و از آنان می خواهیم ضمن دقت به دستورالعمل ها ، آن ها را به خوبی اجرا کنند .

 

15-صدا آموزی

 

هدف : تقویت گوش دادن از طریق صدای اول یا آخر کلمات .

برای تشخیص صداها می توانیم 5کلمه ، که در اول یا آخر یا وسط صدای مشترک دارند ، مثال بزنیم و از دانش آموزان بخواهیم 5کلمه ی دیگر بگویند .

مثال : موش ، هوش ، گوش ، نوش ، دوش و ...

 

16-تصویر خوانی

هدف : صدا آموزی .

به دانش آموزان تعدادی تصویر می دهیم تا از میان آن ها ، تصاویری را که کلمات هم صدا دارند ، بیابند و یک بار به صدای بلند بخوانند .

 

17-پیام رسانی

هدف : انتقال پیام از طریق درست شنیدن .

رای آن که دانش آموزان در انتقال درست پیام سرعت و مهارت یابند ، می توانیم به صورت یک فعالیت نفننی و برای تنوع بخشیدن به فضای کلاس ، پیامی شامل یک ضرب المثل ، یک جمله ، کلمه ی قصار ، یک بیت شعر ، حدیث ، آیه ی کوتاهی از قرآن و حتی عبارتی بی معنی را ، در گوشی به یکی از شاگردان بگوییم و از او بخواهیم پیام را به همین ترتیب ، به نفر بعدی منتقل کند . نفر آخر باید پیام را با صدای بلند بگوید .

 

18-تلفظ کردن

هدف : گوش دادن به تلفظ برخی کلمات دشوار و یادگیری درست آن ها .

می توانیم کلمات دشوار کتاب های درسی را جمع آوری کنیم و آن ها را بر روی تخته بنویسیم . آن گاه از دانش آموزان بخواهیم هر کلمه یا ترکیب را چند بار به درستی تلفظ کنند .

 

19-قافیه سازی

هدف : دریافت آهنگ کلام .

شعری در کلاس می خوانیم از دانش آموزان می خواهیم کلماتی را که با هم تناسب دارند ، پیدا کنند یا قافیه ی اشعار را حدس بزنند . همچنین می توان یک کلمه نا هم قافیه را در میان کلمات هم قافیه قرار داد تا دانش آموزان آن را پیدا کنند یا با حذف یک یا دو قافیه از شعر آن قافیه حذف شده را حدس بزنند .

 

20-گوش کن ، تشخیص بده

هدف : تشخیص زبان گفتاری از بان رسمی به کمک گوش دادن .

به کمک ضبط صوت ، گونه های متفاوتی از زبان گفتاری و رسمی در کلاس پخش می کنیم . آن گاه دانش آموزان را با تفاوت کاربردهای زبانی و ساختاری آشنا می سازیم . خود معلم نیز می تواند با ارائه ی یک پیام یا مطلب به دو زبان ، دانش آموزان را متوجه این تفاوت سازد .

 

 

21- داستان به هم ریخته

هدف : تنظیم توالی امور از طریق گوش دادن .

داستانی را به صورت چند بخش به هم ریخته برای دانش آموزان تعریف یا از ضبط صوت پخش می کنیم . سپس از دانش آموزان می خواهیم داستان را به طور کامل مرتب و تعریف کنند .

 

22- ا یده یابی

هدف : انتخاب ایده یک پیام از طریق گوش دادن .

پیام های کوتاهی می گوییم تا دانش آموزان در یک کلمه بگویند . پیام اصلی این جمله چیست . مانند : نابرده رنج گنج میسر نمی شود که پیام آن ، نتیجه بردن از تلاش است .

 

23-نتیجه گیری

هدف : استنتاج امور از طریق گوش دادن فعال .

مقدمات موضوعی را به طریق استقرا به دانش آموزان می گوییم تا آنان نتیجه گیری کنند ؛ مثلاً گل ها برای رشد به آب و هوا نیاز دارند . علف ها هم به آب و هوای مناسب نیاز دارند . پس ...

 

24- حل معما

هدف : تقویت گوش دادن فعال .

یکی از اشیای داخل کلاس را وصف می کنیم تا دانش آموزان ، پس از خوب گوش دادن ، حدس های خود را در باره ی شی موصوف بگویند . امکان دارد این شی ، خارج از کلاس باشد یا قبلاً در ظرف یا پاکتی تعبیه شده باشد .

 

25-یادداشت برداری از آن چه نا مفهوم است .

هدف : تقویت گوش دادن انتقادی .

از دانش آموزان دعوت می کنیم به یک برنامه ی رادیویی یا سخنرانی یا نماز جمعه ، خوب گوش دهند . سپس واژگان یا اصطلاحات نا مفهوم را روی کاغذ یادداشت کنند و در کلاس ارائه دهند .

 

26-نمودار

هدف : تقویت گوش دادن .

از دانش آموزان می خواهیم جدول یا نموداری از گفت و گوهایی که در یک روز می شنوند ، تهیه و در صورت امکان شنیده ها را طبقه بندی کنند .

27-گزارش

هدف : تقویت گوش دادن تحلیلی .

هر دانش آموز باید در باره ی موضوع مورد نظر ، گزارشی به دیگران ارائه دهد ؛ مثل گزارش ورزشی ، گزارش یک گردش ، مسافرت ، خرید و ...

دانش آموزان دیگر در پایان گزارش ، باید نظریات خود را بگویند و گزارش را تحلیل و ارزشیابی کنند .

 

28-گوش کردن به شعر

هدف : تقویت گوش دادن التذاذی .

شعری در کلاس می خوانیم ( ترجیحاً به صورت سرود و به کمک ضبط صوت ) و از دانش آموزان می خواهیم خوب به شعر گوش دهند و آن را تکرار کنند .

 

29-گوش کردن به انواع صحت

هدف : گوش کردن انتقادی .

نواری از انواع صحبت کردن خوب ، متوسط ، ضعیف ، تند ، کند ، شمرده ، نا مفهوم ، در فضای شلوغ ، آرام و ... در کلاس پخش می کنیم و از دانش آموزان می خواهیم ضمن دقت به محتوای نوار ، آن را نقد و ارزشیابی کنند .

 

30-اصلاح گفته ها با دوباره گوش دادن

هدف : تقویت مهارت سخن گفتن از طریق گوش دادن .

از دانش آموزان می خواهیم هر یک گزارشی برای ارائه شفاهی در کلاس آماده کنند . اما قبل از ارائه درکلاس ، باید یک بار در منزل آن را ضبط کنند و به گفته های خود گوش دهند تا متوجه معایب آن شوند .

 

31-تمرین نوشتن با گوش دادن

هدف : تمرکز در گوش دادن

از دانش آموزان می خواهیم ابتدا یک بار از روی درس ، شمرده و آرام بخوانند و آن را بط کنند . سپس به متن ضبط شده خوب گوش بدهند و همزمان ، مطالب را بنویسند . این تمرین برای نوشتن املا در منزل ( گفتن املا به خود ) نیز به کار می آید .

 

32-داستان نویسی با صدا ها

هدف : تقویت گوش دادن از طریق تخیل .

تعدادی صدای طبیعی و مصنوعی مربوط به زندگی را ضبط و در کلاس پخش می کنیم . آن گاه از دانش آموزان می خواهیم در باره ی صداهایی که می شنوند ، داستانی بنویسند .

 

33-گوش دادن به گونه های متفاوت زبان رسمی و غیر رسمی

هدف : تقویت قدرت تشخیص گونه های زبان رسمی و غیر رسمی .

از دانش آموزان می خواهیم به سخنان طبقات گوناگونی مثل مردم کوچه و بازار ، معلمان ، بازاریان ، اعضای خانواده و ... خوب گوش کنند و تفاوت گونه های زبانی آن ها را در کلاس گزارش دهند .

 

34-دیدن و گفتن

هدف : تقویت گوش دادن .

فیلم کوتاهی را یک یا دو بار در کلاس نمایش می دهیم و از دانش آموزان می خواهیم آن چه شنیده اند ، به صورت نمایش در کلاس اجرا کنند .

35-گوش دادن به سخنان خود

هدف : اصلاح گفتار به کمک گوش دادن انتقادی .

از دانش آموزان می خواهیم در باره ی موضوعی حرف بزنند و سخنان خود را ضبط کنند و دوباره به آن گوش دهند . آن گاه در دفعه ی اول و دوم گوش دادن ، نواقص کار خود را یادداشت و اصلاح کنند .

 

 

36-تشخیص قیاس نا درست

هدف : تقویت گوش دادن انتقادی

تعدادی تعمیم نا بجا یا می سازیم و در میان جملات منطقی درست قرار می دهیم تا دانش آموزان قیاس های نا روا را از جملات درست منطقی تشخیص دهند ؛ مانند آب در صفر درجه یخ می بندد ؛ پس همه ی مایعات در صفر درجه یخ می بندد .

 

37-توجه به مباحث معنی شناسی

هدف : جلب توجه دانش آموزان به مسائل معنی شناسی .

نوشته ای را برای دانش آموزان می خوانیم و از آنان می خواهیم با توجه به کلمه ها و ترکیبات تازه ی درس ، معادل معنایی دیگری برای آن قرار دهند . این تمرین نشان می دهد چه کلماتی در گونه ی آزاد قابل جایگزین شدن هستند و نیز معلوم می دارد که همه ی مترادف ها در بافت های کلامی متفاوت جایگزین هم نمی شوند . همین تمرین را می توان در باره ی کلمات مخالف هم انجام داد.

 

38-توجه به مسائل نحوی زبان

هدف : آشنایی دانش آموزان با مسائل دستوری از طریق گوش دادن صحیح .

به دانش آموزان ، چند جمله می گوییم که در آن ها ، فعل به شکل صرف نشده (مصدر) است . سپس از آنان می خواهیم که شکل صرفی مناسب را به کار برند . می توانیم مشابه همین تمرین را برای اجزای اصلی و فرعی دیگر کلام ، مثل فاعل ، مفعول ، صفت ، قید و ... انجام دهیم . کاربرد نا درست فاعل یا مفعول جمله به طور غیر مستقیم ، بی آن که لازم باشد قواعد دستوری را ذکر کنیم ، دانش آموزان را به شکل و کاربرد درست این مقوله ها راهنمایی می کند .

 

خوب گوش کنید

کسی خوب گوش می کند که :

·آگاهانه و هوشیارانه تمرکز کند .

·پیام های محوری گوینده را ناسایی کند .

·قادر به شناسایی لحن یا تکیه کلام گوینده باشد .

·هنگام گوش دادن ، سوالاتی در ذهن خود مطرح کند .

·بتواند جزئیات سخن گوینده را به هم ارتباط دهد .

·از موضوع شنیده شده نتیجه بگیرد .

·ابهامات خود را یادداشت کند و بپرسد .

·فضای گوش دادن برای او فراهم باشد . ( نشستن ، نبودن صداهای مزاحم ، و ... )

·هدف از گوش دادن برای او مشخص باشد .

·آداب گوش دادن را بداند .

·از آن چه می شنود زمینه ای داشته باشد .

·عوامل و انگیزه های تشویقی برای او فراهم باشد .

·سخنان گوینده ، رسا ، شمرده و قابل فهم و بدون لهجه باشد .

·فرصت های مناسب انواع شنیدن ، برای او فراهم آید .

·صدای گوینده یک نواخت و خواب آور نباشد .

·در مطالب شنیده شده ، هیجان زیادی وجود داشته باشد .

·نکات شنیده شده ، تازه و نو باشد .

 

ارزشیابی

برای اندازه گیری این مهارت می توان از طریق مشاهده ی رفتار و به کمک چک لیست ، کیفیت گوش دادن را به کمیت تبدیل کرد . معلم می تواند در فرصت های مناسب و طی چند نوبت ، هر یک از دانش آموزان را با سیاهه ی رفتاری ارزشیابی کند .

 

چند نکته

·به دانش آموزان کمک کنید تا هدف از گوش دادن را بیابند .

·از لحن های متفاوت و زیر و بمی صدا و حرکات ایمایی و اشارات دست و چهره استفاده کنید .

·گاه از مطالب هیجانی و جالب توجه استفاده کنید .

·برای آمادگی بیشتر دانش آموزان برای شنیدن ، فضای کلاس را با حرکت دادن دانش آموزان یا بیان یک لطیفه یا مطلب خنده دار تغییر دهید ( تغییر موقعیت آموزشی ) .

·سعی کنید عوامل مزاحمی را که مانع گوش دادن است ، از محیط کلاس دور کنید .

·برای آمادگی ؛ از تجربیات ، آموخته ها و دانسته های دانش آموزان استفاده کنید .

·به دانش آموزان کمک کنید آن چه را می شنوند ، دوباره بگویند و شرح و تفسیر و توصیف یا گزارش کنند .

·آداب گوش دادن به سخنان دیگران ، اجازه گرفتن هنگام سخن گفتن و رعایت نوبت را آموزش دهید .

·از تمام عوامل و منابع صدا ساز مانند رادیو ، تلفن ، اجتماع و ... برای آموزش و تقویت گوش کمک بگیرید .

·به دانش آموزان کمک کنید تا آن چه را می شنوند ، ارزشیابی ، تجزیه و تحلیل و گفت و گو کنند .

·سخنان خود را واضح ، شمرده و گویا و رسا ادا کنید .

·برای ارزشیابی شنیده ها به دانش آموزان فرصت کافی بدهید .

·گاه ، شنیده های دانش آموزان را ارزشیابی و کنترل کنید .

·از خود دانش آموزان کمک بگیرید تا آداب و عادات گوش دادن را یافته و درونی سازند .

·انواع و مراتب گوش دادن را با تمرین ، به دانش آموزان آموزش دهید .

·سرعت گفتار خود را با سرعت گوش دادن بچه ها تنظیم کنید .

·پس از ارائه مطالب ، برای ارزشیابی ، چند سوال کوتاه پاسخ یا درست و نا درست یا تستی از دانش آموزان بپرسید .

استرس چیست و با بدنمان چه میکند

استرس چیست ؟ با بدنمان چه میکند ؟ چه راههای برای مقابله با آن داریم ؟
تاریخچه
دکتر هانس سلی در سال ۱۹۳۰ واژه استرس را انتخاب کرد . وی استرس را میزان و شدت استهلاک رَوی بدن تعریف میکند. این شدت با طرز واکنش ما به تغییرات محیط در زندگی ، ارتباط دارد. دکتر سلی به یکسری واکنش فیزیولوژیکی اشاره کرد که به واکنش جنگ یا گریز شهرت یافت.
آفرینش بدن انسان به گونه ای است که تمام اجزاء آن همواره برای بقای آن در مقابله با تهدید های محیطی تلاش میکنند و برای پیاده سازی این هدف ، یکسری تغییرات فیزیولوژیک انجام میدهند ، تا بدن واکنش مناسبی را داشته باشد.
این واکنش یا پاسخ ، روش طبیعی است که ما را برای روبرو شدن با تهدیدهایی که با آن روبرو میشویم ، آماده میکند.
یک تهدید جدی مانند روبرو شدن با یک حیوان درنده در جنگل و یا یک دزد کیف قاپ در خیابان است.
واکنش بدن در مقابل استرس
اجازه دهید بازتاب های فیزیولوژیکی که در بدن شما هنگام روبرو شدن با تهدیدهای اشاره شده در بالا ایجاد میشود را بررسی کنیم.
ابتدا ضربان قلب و فشار خونتان افزایش می یابد.عضلات ، سفت و سخت میشود و شما به ناگزیر ، یا از برابر عامل تهدید کننده (حیوان وحشی یا دزد) می گریزید و یا با آن مبارزه میکنید. (واکنش جنگ یا گریز)
در این شرایط ، خون از ناحیه پوست و اندامهای گوارشی دور میشود تا درعضلات متمرکز گردد (اصطلاحا فرد دچار رنگ پریدگی چهره میشود)
از سوی دیگر میزان لخته شدن خون افزایش می یابد تا در صورت ایجاد جراحت ، خونریزی کمتری ایجاد گردد. مردمک چشمها گشوده تر میشوند تا تمام جزئیات صحنه را زیر نظر داشته باشند. همه حواستان تیز و قبراق میشود.
در شرایط بسیار حاد و شدید مثانه و روده بزرگ تخلیه میشود.
تمامی این اتفاقات ، توسط هورمونهایی که وارد خون میشوند ، اعمال میگردد. همه این تغییرات فیزیولوژیک تنها یک هدف را دنبال میکنند و آن بقا و دوام زندگی شماست.
بسیار خوب ، در سناریوی فوق حدود بیست دقیقه برای نجات زندگیتان یا فرار کرده اید و یا ایستادگی نموده اید. در این مدت آدرنالین و سایر هورمونها ، سوخته میشود و بدنبال آن بدن در شرایط آرمیدگی قرار میگیرد. در واقع شما توان تان را از دست میدهید و نیاز به استراحت و تجدید قوا دارید. حالا مابقی توان بدنتان به بازسازی و التیام آن مصرف میشود.

استرس در دنیای مدرن
اما در زندگی روزمره بشر امروزی ، منابع استرس متفاوت و متنوع هستند. و شاید خبری از حمله حیوان وحشی یا کیف قاپ نباشد. اما ما همواره در معرض استرس هستیم. اجازه بدهید تعدادی از منابع استرس در دنیای جدید را نام ببریم:
خواسته ها و توقعات اطرافیان ، برنامه های زندگی ، هزینه های غیر قابل کنترل ، ضرب الاجلها ، بدهیها ، بچه ها ، روابط اجتماعی ، آلودگی هوا ، جرم و جنایت ، اخبار ناخوشایند ، حوادث طبیعی و .... تمامی این موارد ، اتفاقاتی هستند که معمولا از کنترل ما خارج هستند و این خود تنش زا و استرس آفرین میباشد. بسیاری از این منابع استرس بگونه ای هستند که با واکنش جنگ یا گریز مغایرت دارند. بعبارت دیگر نه میتوان از آنها گریخت و نه میتوان با آنها مقابله کرد. پس برای روبرو شدن با این عوامل استرس زا ، انسان امروزی به مهارتهای دیگری نیاز دارد. تا زمانیکه در برابر این عوامل اقدامی صورت ندهیم ، در شرایط ادامه استرس به سر خواهیم برد و کالبدمان را فرسوده خواهیم کرد.
مراحل رویارویی با استرس
دکتر سلی مراحل مقابله با استرس را در ۳ بخش بیان میکند :
۱- احساس خطر
۲- مقاومت
۳- فرسودگی
اگر دو مرحله نخست زیاد دوام بیاورد فرسودگی ایجاد میشود.
در این شرایط نمیتوانید به مقاومت و ایستادگی خود ادامه دهید. سیستمهای بدنتان یکی پس از دیگری از کار می افتد و در این زمان ، به شدت در برابر بیماریها ، آسیب پذیر میگردید. شاید این نکته ، دلیل افزایش رشد بیماریها ، در میان افراد جامعه امروزی را به روشنی توضیح میدهد. اکثر مردمان امروزی هر روز در تیررس انواع استرسهای محیطی میباشند ، بدون آنکه مهارت مقابله و دفع آنها را داشته باشند. بنابراین رفته رفته فرسوده تر شده و در برابر بیماریها آسیب پذیرتر میگردند.
مدیریت استرس در دنیای مدرن

مدیریت استرس جنبه مهم و مهارت کلیدی زندگی مدرن امروزی است و از دو استراتژی تشکیل میشود :
۱- تغییر دادن آندسته از عوامل مولد استرس ، که امکانش وجود دارد.
۲- تغییر دادن نگرش و پاسخهای خود به آن دسته از عوامل ، که تغییر آنها امکن پذیر نیست.
یک راه مهم برای کاهش فشار استرس روی سیستم بدن ، استفاده از روشهای قرار گیری در حالت آرمیدگی و یا بعبارت دیگر ریلاکس شدن است.
آرمیدگی فیزیولوژی همان مهارت مهم است که به طرق مختلف ، مخالف واکنش جنگ یا گریز در برابر استرس است که به بدن شما امکان میدهد که به بازسازی خود اقدام نمایید. قرار گرفتن در شرایط آرمیدگی اگر بطور منظم انجام شود مانع بزرگی در برابر استرس ایجاد میکند و به شما امکان میدهد از انواع بیماریها بدور باشید.
یک نظریه جالب و قابل توجه
در طب باستانی چینی بر این معتقدند که انسان با یک انرژی اجدادی ، به دنیا می آید. این انرژی ، محدود و غیر قابل افزایش است و هر موقع تمام شود ، میمیریم ! در مقابل ، انسان ، تحت احاطه انرژیهای دیگری نیز قرار دارد و آن انرژی اولیه را تکمیل میکند. این انرژی ثانویه قابل ذخیره سازی و یا مصرف است و از طریق خوردن ، تنفس ، استراحت ، ورزش و ... به بدن مان سرازیر میشود. میتوان اینگونه تعبیر کرد که این انرژی اجدادی ، مانند حساب پس انداز است و بقیه انرژیها ، حساب جاری .
هدف باید بگونه ای باشد که با توجه به حساب جاریمان زندگی کنیم . هر روز سپرده ای در آن واریز کنیم و آنقدر در آن سرمایه بگذاریم که بتوانیم از عهده پرداخت های روزانه مان برآئیم. خوردن غذاهایی با کیفیت مطلوب ، کشیدن نفسهای عمیق در هوای پاک ، ورزش منظم ، میتوانند انرژی حساب جاری شما را افزایش دهند.
در مقابل ، استرس ، به مقدار زیادی این منابع را مصرف مینماید. در واقع انرژی ، بیش از حد معمول خرج میشود. اگر خرج شما از دخلتان بیشتر باشد ، مجبورید از منابع حساب پس اندازتان (انرژی اجدادی) برداشت نمایید. زمانیکه تحت تاثیر بیماریها به استراحت میپردازید بصورت اجباری به ذخیره انرژی در حساب جاری می پردازید. تا خود را بازسازی نمایید.
اما اگر بطور مداوم از حسابتان برداشت کنید بدون آنکه حسابتان را شارژ نمایید ، بزودی بانک ، حسابتان را میبندد.

آرمیدگی و ریلاکسیشن ، یک مهارت کاربردی در مقابله با استرس
دریافتیم که طبق نظریه طب سنتی چینی ، همه ما انرژی محدودی داریم. و اگر آنرا ذخیره کرده و بدرستی استفاده کنیم. این سبک زندگی ، به رضایت خاطر و طول عمر ما کمک میکند. حال آنکه با مصرف بی رویه آن ، دچار بیماریهای غیر ضروری شده و طول عمر و کیفیت زندگیمان کاهش میابد.
قرار گرفتن در حالتهای آرمیدگی و ریلاکس ، روشی مناسب و در دسترس برای ذخیره و حفظ انرژی به حساب می آید. در شرایط آرمیدگی ، متابولیسم بدن ، در جهت ذخیره سازی انرژی رفتار میکند.
مصرف اکسیژن و دفع اکسید کربن کاهش می یابد. که هر دو نشانه متابولیسم کند ، در سلولهاست. ضربان قلب و فشار خون کاهش می یابد. فرکانس مغز کندتر و عضلات شل میشوند. تمامی آنها نشان از ذخیره انرژی بدن است. انرژی که میتوان از آن برای تقویت سلامتی و افزایش التیام و بازسازی بدن استفاده کرد.
هوش هیجانی و استرس
یکی دیگر از ابزارهای در دسترس برای مقابله با استرس بالا بردن و تقویت هوش هیجانی افراد میباشد.
هوش هیجانی ، توانایی اداره و بکارگیری صحیح احساسات در راه مثبت و سازنده است‌. که به کنترل استرس کمک زیادی می کند. این مهارت قابل یادگیری و آموزش است و با شاخص EQ معرفی میشود.
کنترل احساسات در موقعیتهای استرس زا ، موجب میشود از بسیاری از تنشهای غیر ضروری و عصبانیتهای بی فایده و فرسوده کننده ، به دور باشیم. در نتیجه از پیامدهای آن نیز، کمتر آسیب ببینیم.
ارسطو جمله زیبایی در این رابطه دارد ، او میگوید :
"عصبانی شدن آسان است؛ همه می‌توانند عصبانی شوند، اما عصبانی شدن در برابر شخصِ مناسب، به میزان مناسب، در زمان مناسب، به دلیل مناسب و به روش مناسب ، آسان نیست"