با ترس هایمان چگونه مبارزه کنیم؟

سعی کنید در هنگام ترس با استفاده از تکنیکهای ریلکسیشن خودتان را آرام کنید . با استفاده از روشها و تمرینات ریلکسیشن ، سعی کنید چرخه ترس خود را قطع کنید…

با ترس هایمان چگونه مقابله کنیم؟

ترس واکنش طبیعی بدن ما به بحرانها و حوادث است . حتی مثبت ترین و طبیعی ترین حوادث زندگی مثل ازدواج ، بچه دارشدن ، نقل مکان به یک جای جدید هم با ترس همراه است .

اگرچه برخی ترسها کاملا” طبیعی و گاهی حتی عاقلانه و مفید هستند اما بسیاری از ترسهای نیزغیر منطقی هستند و ما می توانیم با یادگیری روشهای غلبه بر آنها زندگی کم استرس تر و شادتری را تجربه کنیم.

بر روی بدنتان تمرکز کنید

سعی کنید در هنگام ترس با استفاده از تکنیکهای ریلکسیشن خودتان را آرام کنید .با استفاده از روشها و تمرینات ریلکسیشن ، سعی کنید چرخه ترس خود را قطع کنید. برای مثال سعی کنید روی ماهیچه های خود تمرکز کنید و برای چند ثانیه آنها را تا آنجا که می توانید سفت کنید و سپس رها کنید.

روی افکارتان تمرکز کنید

وقتی بدنتان را آرام کردید می توانید سراغ مغزتان بروید و روی آن تمرکز کنید . برای مثال از خودتان بپرسید ، « آیا این ترس منطقی و عاقلانه است یا غیر منطقی است؟» سعی کنید براحساس ترستان غلبه کنید و پاسخ درست و واقعی را به خودتان بدهید .

برای مثال اینکه فکر می کنید همه به شما خواهند خندید ، یک ترس و احساس غیر منطقی و غیر واقعی است . سپس سعی کنید با بیان جملات مثبت به خودتان انرژی مثبت بدهید و ترس را دور کنید .

برای مثال اگر از سخنرانی در یک جمع وحشت دارید به خودتان بگویید :« من یک سخنران عالی هستم ، مهم نیست جمعیت حاضر در اینجا چه عکس العملی نشان می دهند چون من یک انسان با ارزش هستم و کاملا” اعتماد به نفس دارم.»

با ترستان روبرو شوید

اگر چیزی مثل سوارشدن یکی از وسایل شهربازی در گذشته شما را ترسانده ، بهترین راه برای غلبه بر ترستان این است که دوبار آن وسیله را امتحان کنید.اما این بار حتما” همراه یک دوست مطمئن و قابل اعتماد سوار آن وسیله شوید و سعی کنید از تکنیکهای غلبه بر ترس مثل ریلکسیشن و تمرکز روی افکار مثبت استفاده کنید و لبخند بزنید .

لبخند زدن احساسات مثبت را افزایش می دهد و حسهای منفی را مختل می کند.

با 12 راهکار ساده، به ترس از سخنرانی و سخنوری در جمع پایان دهید

سخنرانی مقابل جمع، برای بسیاری از ما ترسناک و طاقت فرسا است. بر اساس آمارها از هر 4 انسان، 3 نفر از این موضوع هراس دارند. خوشبختانه روانشناسان راه کارهایی برای غلبه بر این ترس ارائه داده اند. در ادامه 12 راهنمایی را ارائه می دهیم که به لطف آنها می توانید سخنرانی بعدیتان را در کمال آرامش و به بهترین نحو برگزار کنید:

1- به زبان بدن خود توجه کنید

همواره به حرکات بدنتان که در نحوه ارتباط شما با دیگران تأثیر می گذارد، توجه نمایید. برای بهبود زبان بدن، نفس عمیق پیش از آغاز صحبت، صاف ایستادن و بالا نگه داشتن سر، به افزایش میزان اعتماد به نفستان کمک می کند.

2- به جای استفاده از ضمایر اول شخص، مخاطبین را خطاب قرار دهید

هر چه شما بیشتر تأکیدتان را روی مخاطبین قرار دهید، تأکید بر خودتان را کمتر کرده اید و توجه ها به اینکه صدایتان چگونه است یا ظاهرتان چطور به نظر می آید را کاهش می دهید و در نتیجه استرستان کاهش میابد.

3- آماده پاسخ باشید

همواره به یاد داشته باشید که شما روی صحنه می روید و در مقابل دیگران سخنرانی می کنید تا در نهایت مخاطبین از شما سوالاتی بپرسند. پس، از قبل برای این موارد آماده باشید تا دستپاچه نشوید.

4- عدم استفاده زیاد حد از اسلاید

با نمایش اسلایدهای بیش از حد، مخاطبان خود را گیج نکنید. زیرا این مسئله در نهایت موجب می شود به واسطه واکنش های آنها، شما نیز دچار استرس شوید.

5- در مورد سخنرانی موفق خود رویا پردازی کنید

در مورد سخنرانی پر شور و جذاب خود تخیل کنید؛ ولی به یاد داشته باشید که به آنچه قرار است بگویید، فکر کنید؛ نه آن مواردی که نباید از آنها صحبت کنید. این رویا پردازی مثبت، به اجرای راحت تر شما کمک می کند.

6-عکس العمل های بدنی ناشی از استرس خود را اصلاح کنید

عکس العمل های بدنی خود به استرس را بررسی و اصلاح نمایید. به عنوان مثال، اگر در هنگام استرس، ناگهان تُن صدایتان عوض می شود، سعی کنید تأثیر تنش ها بر صدایتان را اصلاح نمایید.

7- زمان سخن رانی خود را تنظیم کنید

بهترین ارائه ها در 10 تا 20 دقیقه تمام می شوند، اگر صحبت های شما بیش از این زمان طول می کشد، خلاصه گویی را تمرین کنید. اگر باز هم هیچ راهی برای کاهش زمان سخن رانیتان نبود، می توانید به مخاطبین، فرصت استراحت دهید و پس از آن مجدداً ادامه دهید.

8- با ترس های خود روبرو شوید

روبرو شدن با ترس هایتان می تواند وحشتناک باشد! ولی در نهایت به شما کمک می کند. به عنوان مثال، پیش از رفتن روی صحنه سخنرانی، به این فکر کنید که چطور می خواهید صحبت های خود را شروع کنید و چگونه در اولین ملاقات با حضار، خود را کنترل می کنید؟ یا حتی اگر مخاطبین خود را از قبل می شناسید، می توانید از بدترین آنها بنویسید و بدین ترتیب بخشی از نگرانی های فکری خود را تخلیه کنید.

9- به پرسش های ذهنی خود پاسخ دهید

آیا افکارتان به شما می گویند: «تو نمی توانی»، «تو عصبی به نظر می رسی» یا «به محض اینکه برای سخنرانی، مقابل دیگران قرار بگیری، همه چیز خراب می شود». در این صورت راه حل ساده است. با خودتان صحبت کنید و جواب افکار منفی تان را با جملات مثبت بدهید.

10- مخاطبین را با خود همراه کنید

اگر اشتباهی را در حین صحبت ها مرتکب شدید، نهراسید. کافی است حضار را با خود همراه کنید. به عنوان مثال اسلایدتان درست نمایش داده نمی شود و کامپیوترتان هَنگ کرده؛ به جای نگرانی، بگویید: «بیایید یک بار دیگر با هم امتحان کنیم». با این کار به نظر می رسد که مخاطبان را با خودتان در یک تیم قرار داده اید.

11- خودتان باشید

نیازی نیست برای اینکه دیگران را به صحبت های خود جذب کنید، ادای فرد دیگری را در بیاورید؛ بلکه کافیست خوتان باشید و سعی کنید رفتارهای بدنی جذاب مخصوص به خود را داشته باشید.

12- در صورت از دست رفتن تمرکز، به کلمات کلیدی یا هدف نهاییتان فکر کنید

اگر حین صحبت، تمرکز خود را از دست می دهید، به یاد کلمات کلیدی بیفتید یا می توانید در ذهنتان در خصوص هدف نهایی تان تصویر سازی کنید. مثلاً در حال سخنرانی در مورد گزارش مالی اخیر شرکت هستید که ناگهان پرواز پرنده ای از کنار پنجره، تمرکزتان را به هم می زند. کافیست از قبل تمرین کرده باشد که در صورت وقوع چنین حواس پرتی هایی، به آینده پر سود شرکتتان فکر کنید یا به یاد کلمه کلیدی «گزارش مالی» بیفتید.

حفظ حریم شخصی در شبکه‌های اجتماعی

حفظ حریم شخصی در شبکه‌های اجتماعی

هویتِ نامشخصِ مجازی، به ما امکان می‌دهد جدی‌تر و جسور‌تر باشیم. چه بسا این امکان موجب شود نقاب چهره‌ی خود را پس بزنیم و شخصیت واقعیِ ناشناخته یا شخصیت آرمانی‌مان را نمایان کنیم. همچنین، اسارت در دام هویت پنهان، به‌شدت به عزت نفس ما صدمه می‌زند، مگر اینکه از این کار هدف خاصی داشته باشیم. مثلا برای مأموران پلیس فتا، یا هنرمندانی که می‌خواهند بدون شناخته شدن، صرفا از مخاطب خود بازخورد بگیرند، بی‌شک استفاده از هویت پنهان مانعی ندارد. مثلا برخی از هنرمندان مطرح یا مبتدی، صرف‌نظر از شهرت، جایگاه یا تبحری که دارند، می‌خواهند بفهمند آیا عکس، ترانه، موسیقی، مقاله، داستان یا هر اثر هنری و دستاورد دیگری که تولید کرده‌اند، واقعا در نظر مخاطب‌هایشان پذیرفتنی و خواستنی است یا نه؟

در صورت داشتن هویت آشکار هم باید به قدر لازم مراقب و حساس باشیم، زیرا هویت آشکار، خواه‌ناخواه بخشی از رزومه‌ی ما خواهد شد. این نکته ممکن است در سرنوشت ازدواج و استخدام تأثیرگذار باشد. لذا معقول است نسبت به محتوایی که در این فضا منتشر می‌کنیم، سخت‌گیری بیشتری داشته باشیم. در این خصوص کامنت‌هایی که می‌نویسیم، فیلم‌ها و عکس‌هایی که از خود منتشر می‌کنیم و … دقت نظر بیشتری را می‌طلبد.

در صورت لزوم، چطور به حریم شخصی دیگران وارد شویم؟

همان‌طور که در ابتدای مقاله گفته شد، ورود به حریم شخصی دیگران برای ما لذت‌بخش است و حس کنجکاوی‌مان را برمی‌انگیزد اما نباید چنین کرد؛ مگر زمانی که نیاز باشد، تازه در این مورد هم باید از قبل اجازه بگیریم. از سوی دیگر، اگر بخواهیم یک دفعه به این میل طبیعی خود پشت کنیم، و سر خود را به کل در لاک فرو ببریم، به مشکل بر می‌خوریم.

بر همین اساس پیشنهاد می‌شود در گفت‌وگو با افراد، قبل از ارائه‌ی پاسخ، بیشتر سؤال کنید. هرچه به طرف مقابل فرصت بدهید بیشتر صحبت کند، هم اطلاعات بیشتری به‌دست می‌آورید و هم به او حس اعتماد بیشتری می‌دهید. در غیر این صورت، شاید از روی خیرخواهی راه‌حلی ارائه بدهید اما مخاطب اصلا در پی یافتن راه‌حل نباشد. باید به خاطر داشت تا کسی مایل به دریافت کمک نباشد، کمک کردن به او، همانند آبیاری گل مصنوعی است؛ بی‌تأثیر و مضحک!

چگونه بر استرس از سخنرانی غلبه کنیم؟

غلبه بر ترس در سخنرانی

با پیشرفت در زندگی شغلی، فرصت های سخنرانی در برابر جمع افزایش می یابند. ممکن است زمانی لازم باشد در برابر کارکنان خود موضوعی را ارائه دهید، یا مثلاً در میزگردی شرکت کنید، یا از شما خواسته شود به دانشجویان حوزه ی فعالیت خود توصیه هایی بکنید. اما اتفاقی که در چنین مواقعی برای خیلی ها می افتد این است که از اضطراب زیاد، تیک های عصبی پیدا می کنند.

مثلاً بدون اینکه متوجه باشند، مدام آب دهان خود را قورت می دهند و وقتی متوجه این موضوع می شوند، کنترل آن برایشان سخت تر می شود و این تلاش و تقلای مفرط باعث می شود دست و پایشان را گم کنند و رشته ی کلام از دستشان در برود. در ادامه ی مطلب با سمینارما همراه باشید.

این نوع اضطراب یک مشکل جدی است. آنقدر جدی که فرد مورد نظر هر لحظه به این فکر می کند که از پشت تریبون پایین برود، ساختمان را ترک کند، راه منزلش را در پیش بگیرد و برود خودش را جایی پنهان کند. خیلی از کسانی که با این مشکل مواجه می شوند به مصرف دارو های آرام بخش رو می آورند و کم کم به استفاده از آن عادت می کنند. اما مشکل دیگری که استفاده از دارو برای سخنرانی در برابر جمع به وجود می آورد این است که ویژگی هایی که برای یک سخنرانی مؤثر مهم به شمار می روند را در فرد بی اثر می کنند. دو نمونه ی بارز این ویژگی ها تمرکز و اشتیاق است.

دو نکته در این میان وجود دارد که فهمشان می تواند به فرد کمک کند. اول اینکه می توان با استفاده از قوانین خاصی در برابر هر جمعی سخنرانی کرد و دوم اینکه، یک سخنرانی واقعاً مؤثر نیازمند این است که قوانین را نادیده بگیرید و فقط صحبت کنید. هرچه باشد سخنرانی هم گفتگویی است میان شما و یک عده آدم دیگر که از شرکت در بحث خودداری می کنند.
نکته اینجاست که هیچ کس بدون تمرین زیاد و سخنرانی های متعدد نمی تواند یکراست به نکته ی دوم برسد. پس همین ابتدای کار بهتر است به سراغ قوانین سخنرانیبرویم.

استفاده از فرمول برای سخنرانی

فرمول های زیادی برای انتخاب پیش روی شما قرار دارند.

اصول تهیه متن برای سخنرانی کردن

چگونه متن سخنرانی خود را آماده کنیم ؟

اغلب افراد ترجیح می دهند دندانشان کشیده شود، در عوض در مقابل مردم صحبت [سخنرانی] نکنند. شما باید قادر باشید یک سخنرانی حرفه ای مناسب ارائه دهید و موضوع موردنظر خودتان را به خوبی عرضه کنید وگرنه اعتبار شما و بنابراین شخصیت حرفه ای تان، صدمه خواهد خورد.

شما نمی توانید در این مورد مطالعه کنید، فقط باید آن را انجام دهید و از اشتباهات خود بیاموزید.

در این مقاله 8 راهکار اصلی و اساسی را توضیح خواهیم داد که میتواند در آماده کردن متن سخنرانی به شما کمک کند:

 

1

پیام های خود را بنویسید. سخنرانی شما باید در یک یا حداکثر دو جمله خلاصه شود. این چیزیست که سخنرانی شما به آن نیاز دارد. این چیزیست که شما باید با آن سخنرانی را آغاز کنید و در انتها به آن بازگردید. این کار ساده و برای مردم ملموس است. برای شما نیز آسان است!
آیا معلم شما موضوع خاصی عنوان کرده است که شما باید آن را بیان کنید؟ اگر اینچنین است، موضع شما چیست؟ آیا نظرات تان کاملا شخصی است؟ دو یا سه داستان شخصی می تواند سخنرانی شما را سرزنده کند.

 

2

حاضران را بشناسید. شناختن آن ها کلیات سخنرانی شما را تعیین می کند. سخنرانی برای کودکان 4 ساله با مدیران اجرایی یکی نیست. پس حضار را بشناسید. اینجا چند چیز را بیان کردیم که می توانید در نظر بگیرید.

 

3

به افکار منفی نیاندیشید. از خودتان بپرسید بدترین اتفاقی که می تواند روی دهد چیست؟ اگر درباره ی انتظارات مردم سخنرانی نکنید، نگاهشان به شما بد خواهد بود. نه بیشتر از این. به چیزهایی که می توانید به دست آورید فکر کنید و بر ترس از سخنرانی غلبه کنید.
آن ها چگونه اند؟ سن و جنس و اعتقاداتشان چیست؟
آن ها چقدر درباره ی موضوع شما اطلاعات دارند؟ این سطح پیچیدگی لغاتی که می توانید استفاده کنید را تعیین می کند. ( نکته: اگر خیلی آگاه نیستند، از آن کلمات استفاده نکنید.)
چرا آن ها آنجا هستند؟ تا چیزی بیاموزند؟ مجبورند؟ خودشان علاقه دارند؟
چند وقت است که آن جا هستند؟ اگر شما سخنران 17 ام یا 18 امید، آن را در نظر بگیرید.

4

درباره موضوع خود جست و جو کنید. اگر موضوع خودتان هستید، تبریک می گویم! اما اگر نه، تحقیق کنید. هم از جوانب مثبت و هم جوانب منفی! اگر مردم در سخنرانی شما از هم گسیختگی ببینند، تاثیرگذاری آن کمتر خواهد بود.
حداقل سه نکته برای پیام خود بیان کنید، درباره ی نظرات مخالف نیز سخن بگویید اما روی آن ها تمرکز نکنید.
فقط تا جایی سخنان پیچیده بگویید که شنوندگان شما می توانند تحمل کنند. از حرف های قلمبه سلمبه و اصطلاحات تخصصی دوری کنید تا شنوندگانتان احساس بیگانگی نکنند.

استفاده از واژگان و اصطلاحات عامیانه تا چه اندازه در سخنرانی مجاز است؟

گفتگوهای روزمره فارغ از نوشته های موجود در هر کتاب و جزوه ای که با زبان رسمی و افعال خشک و خالی نوشته شده اند از شیرین ترین بخش های هر زبان هستند. واژگان و اصطلاحات عامیانه زاییده زبانی هستند که محدود نمی شود و پیوسته ظرفیت های واژگان موجود در آن یک گویش تازه با قاعده و قانون خاص خود را به وجود می آورد. زبان فارسی هم از آن دسته زبان های رسمی است که همیشه آبستن کلمات و عبارات و اصطلاحات جدید بوده و از دل آن عبارت های خودمانی یا غیررسمی زیادی متولد شده است. اما همان طور که می دانیم استفاده از این واژگان یا عبارات موقعیت خاص خود را دارند و مثلا در محافلی که چند ده تا چند صد مخاطب مقابل شما قرار دارد استفاده از آن محدودیت هایی دارد.

در بررسی واژگان عامیانه و شناخت تمام اصطلاحات من درآوردی و جملاتی که هر روز با ترکیب کلمات متنوع زبان توسط ما ساخته می شوند به یک سوال اساسی بر می خوریم؛ این که بعد از شناخت یا تولید واژگان و اصطلاحات عامیانه دقیقا کجا و تا چه حد می توانیم از آن ها استفاده کنیم؟ به جز جمع های صمیمی خانوادگی یا دوستانه آیا در سخنرانی ها هم می توان با به شکل عامیانه با مخاطبان گفت و گو نمود؟

امروز بعد از ارزیابی و شناخت دقیق عبارات عامیانه و ویژگی های آن ها قصد داریم حد و حدود و مرزهای پنهان تعیین شده برای استفاده از این عبارات و اصطلاحات را در سخنرانی بشناسیم و به تمام سوالات مطرح شده پاسخ دهیم.

حدود استفاده از واژگان و اصطلاحات عامیانه در سخنرانی

تعاریف بسیاری برای عبارات عامیانه وجود دارد؛ اما شاید بهترین تعریف برای آن مجموعه ای از کلمات یا عبارات باشد که توسط عده زیادی از مردم مورد استفاده قرار می گیرد؛ اما به شکل رسمی توسط همان بخش کثیری از مردم پذیرفته نیست.

واژگان عامیانه فقط مختص به زمان ما نیستند و برخلاف آن چه که در فیلم های تاریخی مشاهده می شود بازیگران از عبارات خیلی رسمی و کتابی استفاده می کنند این موضوع به قرن چهاردهم میلادی باز می گردد. حتی در کتاب های شکسپیر هم تعداد زیادی از عبارات عامیانه ای پیدا شده است که نشان می دهد استفاده از این قبیل کلمات یا جملات زمان و مکان نمی شناسد و انسان ها همواره به دنبال راهی برای ساده تر کردن و کوتاه کردن راه های ارتباط کلامی خود بوده اند.

قدرت پنهان عبارات عامیانه!

وقتی که مشغول تهیه متن سخنرانی و ارائه آن برای جذب مخاطبان در سخنرانی هستیم ایده های پشت این کلمات بسیار حیاتی هستند. مسلما هیچ سخنرانی نمی تواند انتظار داشته باشد مخاطب بلافاصله  آن چه که بیان کرده را بفهمد و بعد از سخنرانی آن را کاملا به خاطر سپرده باشد. این مورد تا نه به صورت کامل و فقط تحت یک شرایط خاص امکان پذیر است: این که کلمات خیلی هوشمندانه گزینش شوند و با ارتباط غیرکلامی در سخنرانی به کار برده شوند.

آن چه که تحت عنوان نیرو واژگان و اصطلاحات عامیانه بیان می شود همان القا حس گرمی و صمیمیت به سخنرانی است. عبارت های خودمانی عامیانه ( و نه عبارت های کوچه بازاری) چیزی شبیه به شعر نو هستند که نیازی به قافیه و ردیف ندارد. به کمک عبارت های عامیانه است که یک تصویر ذهنی زنده و پویا در شکل مخاطب شکل می گیرد و کلام باورپذیر می شود.

آن چه که مهم می باشد این است که زبان های مختلف در جهان به مرور زمان از بین یا تحلیل می روند و این عبارت های عامیانه هستند که به ماندگاری یک زبان کمک می کنند.

نمونه هایی از کاربرد زبان عامیانه در سخنرانی

1. بی توجهی به قواعد و دستور زبان: مادامی که دستور زبان رعایت نشود و جایگاه فعل، فاعل، مفعول و… جا به جا شود شیوه سخنرانی عامیانه یا محاوره است
2. استفاده از کلمات غیررسمی: برخی از کلمات ذاتا غیررسمی هستند و در مکالمات کاری یا حرفه ای جایگاهی ندارند
3. استفاده از واژگان ضعیف: استفاده از تکه کلام ها در سخنرانی که قبلا به معرفی آن ها پرداختیم به سخنرانی شکل غیررسمی و عامیانه می دهد

حدود استفاده از عبارات عامیانه در سخنرانی

در تعیین مرزهای استفاده از واژگان و اصطلاحات عامیانه به دو طرف یعنی شما و مخاطبان توجه می کنیم؛ یعنی حدود استفاده از این جملات:

1. به مخاطبتان بستگی دارد
2. به خودتان بستگی دارد

اما برای این که بفهمید جمعی که بین آن ها صحبت می کنید ظرفیت پذیرش این شیوه سخنرانی را دارند یا نه باید چند سوال از خود پرسیده و به آن ها پاسخ دهید:

مخاطبان من عموما از چه نسلی هستند؟

نسل مربوط به دهه هفتاد یا هشتاد بهتر از هر نسل دیگری اصطلاحات عامیانه امروزی را متوجه می شوند. اگر مخاطبان عموما هم سن مادر یا پدر شما هستند آن ها را با هم قیاس کنید و ببینید این عبارات تا چه حد برای پدر یا مادر شما قابل فهم است

سرواژه ها برای همه آشنا هستند؟

اغلب ما به دنبال کوتاه کردن جملات و کلمات هستیم. از این رو ممکن است یک عبارت را با سرواژه کردن در یک جمله خلاصه کنیم. این دست سرواژه ها برای همه آشنا نیست و بنابراین لازم است قبل از به کار بستن آن ها خود جمله را به صورت کامل بیان کنید

کلمات چندپهلو یا دچار ایهام هستند؟

برخی از کلمات در زبان فارسی یا در هر زبان دیگر فارغ از معانی واقعی خود در زبان عامیانه کاربردهای دیگری پیدا کرده اند. مثلا ممکن است افراد بزرگ تر از شما به عنوان نسل های قدیمی تر با واژه “جفنگ” که معادل کلمه اسپم می باشد آشنا باشند اما هرگز مثل نوجوانان یا جوانان از این واژه در مکالمات روزمره استفاده نکنند. این در حالی است که بسیاری از نوجوانان از این دست کلمات به صورت گسترده استفاده کنند. یا اصطلاح “سه شدن” که خیلی وقت است باب شده بین جوانان متداول و مرسوم است اما برای افرادی که شاید هم سن و سال شما نباشند چند پهلو خواهد بود.

کلمات انتخابی من واقعا هیچ جایگزینی ندارند؟

تمام واژگان و اصطلاحات عامیانه که ما به کار می بریم نمونه های محاوره ای جملات و کلمات رسمی خاصی هستند که از قبل وجود داشته اند. پس کمی مکث و جستجو در دایره لغت به ما کمک می کند تا نمونه های موجه تر و قابل قبول تری را انتخاب کنیم. در این مواقع است که ضرورت استفاده از متن و یادداشت در سخنرانی مطرح می شود تا هرگز به خاطر فراموش کردن واژه های اصلی مجبور به استفاده از واژگان عامیانه نشوید.

آموزش های فن بیان در بازیگری

همه ما در زندگی مان حداقل یک نفر را میشناسیم که صدای بسیار زیبایی داشته باشد و به زیبایی سخن بگوید. همه ما از شنیدن صدای این افراد لذت می بریم حتی گاهی اصلا به آنچه که می گویند دقت نمی کنیم. فقط دلمان می خواهد این افراد صحبت کنند. اکثر بازیگران بزرگ هم همینطورند .همه ما به همان اندازه که از بازی این بازیگران لذت می بریم از شنیدن صدای آن ها هم لذت خواهیم برد.

فن بیان در بازیگری

 تمرینات فن بیان در بازیگری میتواند برای همه آن هایی که دلشان می خواهد زیبا صحبت کنند موثر باشد. با تمرین فن بیان در بازیگری می توان صاحب یک صدای زیبا و غنی شد. اما برای تقویت فن بیان در بازیگری چه کار هایی باید انجام داد؟

در این مقاله روش های مفیدی به شما معرفی می کنیم تا بعنوان یک بازیگر بتوانید صاحب یک صدای عالی و فن بیانی مناسب شوید.

بلند صحبت کردن

زمزمه کردن و زیر لب صحبت کردن باعث می شود تماشاگران شما را نادیده بگیرند و یا به سختی متوجه کلمات شما شوند. یاد بگیرید کمی بلند صحبت کنید. برای این کار از دیافراگم نفس بکشید. البته به این معنا نیست که فریاد بکشید. کافیست طوری حرف بزنید که شنیده شوید.

شمرده صحبت کنید

با سرعتی مناسب حرف بزنید,نه خیلی کند و نه خیلی تند. حدود ۱۲۰ تا ۱۶۰ کلمه در دقیقه. بین جملات مکث کنید تا بتوانید نفس بکشید.

تلفظ صحیح کلمات

واضح صحبت کردن یکی از مهمترین جنبه های فن بیان در بازیگری است .به هر یک از کلمات متن توجه کنید. تمامی حروف کلمات را به طور کامل و درست تلفظ کنید. به قول معروف” کلمات را نخورید”. باید بتوانید هنگام صحبت کردن خوب دهانتان را باز کنید یا ببندید. هنگام تلفظ کلمات لب ها ,زبان و دندان هایتان باید در موقعیت های درست قرار بگیرند. شاید ابتدا کمی عجیب به نظر برسد ولی با تمرین کردن خواهید دید کاملا برایتان عادی شده.

تمرینات آواز

تمرین آواز در فن بیان بازیگر اهمیت بسزایی دارد. تمرین آواز خوانی می تواند یک راه بسیار خوب برای توسعه صدای طبیعی شما باشد. اگر تمرین آواز خواندن را جلوی آینه انجام دهید به نتیجه ی مطلوب تری دست خواهید یافت. چند تمرین ساده برای بهتر شدن صدای بازیگر عبارتند از :

فک و دهانتان را شل کنید و به تارهای صوتی تان استراحت دهید. برای این کار می توانید چندین بار با دهان کاملا باز خمیازه بکشید. فکتان را به سمت چپ و راست ببرید ، حرفی را زمزمه کنید و به آرامی با انگشتان دست عضلات گلو خود را ماساژ دهید.

۱۰ ثانیه یا بیشتر بگویید “هوووممممممم” .(تا زمانی که اطراف بینی و روی لب ها احساس غلغلک یا لرزش کنید)

از خرو پف کمک بگیرید ! البته فقط صدای پف را در بیاورید. لب ها را شل کنید و سعی کنید تا رسیدن به صدای BRR ادامه دهید. این تمرین را با محدوده های صوتی متفاوت تکرار کنید.

افزایش ظرفیت ریه ها 

داشتن ظرفیت ریه بالا , برای یک بازیگر بسیار مهم است. راه های مختلفی برای افزایش ظرفیت ریه و حجم تنفس وجود دارد.  مثلا : باید در هنگام بازدم به طور کامل هوا را از شش ها تخلیه کنید. سپس یک نفس عمیق بکشید و آن را ۱۵ ثانیه نگه دارید سپس عمل بازدم را انجام دهید. این تمرین را تکرار کنید.

متن را بلند بلند بخوانید

با بلند خواندن می توانید حس کاراکتر ها را بیشتر احساس کنید. به این ترتیب بهتر می توانید با نقش ارتباط برقرار کنید.

یک متن معروف را انتخاب کنید, صاف بایستید و متن را بلند بخوانید. بهتر است این کار را جلوی آینه انجام دهید. متن را تا زمانی که از خودتان راضی شوید بخوانید.

جمله ای را با حس های مختلف بگویید

باید اعتراف کرد تمرینات فن بیان در بازیگری بسیار جذاب است. یکی از این تمرینات این است که یک جمله را در نظر بگیرید .سپس خود را در موقعیت های مختلف تصور کنید و آن جمله را بگویید. مثلا فرض کنید هوا بسیار سرد است,عصبانی هستید, خوشحالید,از ورزش آمده اید,خسته اید و ده ها فرض دیگر…

صدایتان را ضبط کنید

اکثر افراد از شنیدن صدای ضبط شده خود خوششان نمی آید. اما برای یک بازیگر این یک ایده عالی است. با این کار متوجه ایرادات و اشکالات فن بیان خود میشوید. به این ترتیب می فهمید کجا باید مکث کنید,کجا باید سریعتر حرف بزنید و چه کلماتی را صحیح تلفظ نمی کنید.

از خودتان فیلم بگیرید

دوربین را در محل مناسبی قرار دهید و نقش خود را تمرین کنید. با دیدن فیلم به نکات بی نظیری پی می برید. به این ترتیب قبل از رفتن جلوی دوربین واقعی , می توانید ایرادات بازی و فن بیان تان را کشف و رفع کنید.

اگه میتونی سه بار بگو…

همه ما از اطرافیانمان جملاتی را شنیده ایم که گفتنشان سخت است و یا کلماتش را با هم قاطی می کنیم. روی این جملات تمرین کنید. جملاتی مثل :لای رولت رنده ی لیمو رفته,لیره رو لوله لوله رو لیره,سپر عقب ماشین جلویی زد به سپر جلو ماشین عقبی و غیره. این جملات به بهتر شدن فن بیان بازیگر بسیار کمک خواهد کرد.

11 راه ساده و قطعی برای رهایی از استرس

زندگی پر مشغله امروزی باعث شده اکثر افراد از کارکنان سطح پایین تا مدیران رده بالای شرکت ها با حجم کاری بالا و زمان ناکافی مواجه بوده و به همین خاطر با استرس زیادی دست و پنجه نرم کنند. در این مقاله 10 راه ساده برای کاهش استرس ارائه شده است.

1. عوامل استرس زا را شناسایی کنید

در طول یک یا دو هفته فهرستی از عواملی استرس زا و نحوه واکنش به آن ها تهیه کرده و در آن احساس و تفکراتی را که نسبت به افراد و موقعیت های مختلف دارید، ذکر کنید. با آگاهی از منابع اضطراب می توان از وقوع آنها جلوگیری کرد.

2. تمرکز خود را افزایش دهید

تمرین مدیتیشن و تنفس عمیق، آرامش بیشتری را برای شما به ارمغان خواهد آورد. این تمرین را با نشستن و تمرکز روی تنفس به مدت دو دقیقه آغاز کنید. مدیتیشن به شما اجازه می دهد به صورت هدفمند روی یک موضوع یا فعالیت خاص تمرکز کرده و به آرامش ذهنی و جسمی برسید. 

3. زندگی شخصی و کاری را از هم جدا کنید

امروزه به نظر می رسد ما باید 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته در دسترس کارفرما و مدیران باشیم اما با تعیین مرزهایی بین زندگی شخصی و کاری مثل عدم بررسی ایمیل های کاری در منزل، تا حد زیادی استرس را از خود دور خواهیم کرد.

4. از گذشته دست بردارید

اجازه ندهید مسائل مربوط به گذشته کماکان ذهن شما را درگیر خود سازند. بخش بزرگی از مدیریت استرس به کنار گذاشتن مسائل خارج از کنترل و قدیمی مربوط می شود. جلوگیری از اتفاقاتی که قبلا رخ داده اند غیر ممکن است اما با تغییر نگرش می توانیم مانع از تاثیرگذاری آنها بر حال و آینده شویم.

5. ورزش کنید

ورزش و فعالیت جسمی یکی از بهترین راه های کاهش استرس است. انجام ورزش های هوازی از قبیل کوهنوردی و دوچرخه سواری با افزایش روحیه و تولید آندروفین موجب ایجاد نشاط در شما می شوند.

6. نه گفتن را یاد بگیرید

هیچکس نمی تواند همه را از خود راضی نگه دارید مگر اینکه زندگی خود را قربانی کند. هرچه بیشتر به مسائل بی اهمیت نه بگویید زمان بیشتری برای پرداختن به کارهای مهم تر به دست خواهید آورد.

7. لبخند بزنید

مطالعات نشان داده اند که لبخند زدن در کاهش استرس و تقویت سیستم ایمنی نقش مهمی دارد.

8. روی نکات مثبت تمرکز کنید

تفکر مثبت به معنی منتظر اتفاقات خوب بودن نیست بلکه به معنی پذیرش واقعیت و تلاش برای بهره برداری از آن به بهترین شکل است. مثبت اندیشی با دور کردن تفکرات منفی باعث کاهش استرس می شود.

9. سعی کنید مسائل را شخصی نکنید

رفتار و سخنان دیگران بازتابی از مسائل و مشکلات آنها بوده و ربطی به شخصیت شما ندارد. شخصی سازی مسائل علاوه بر تخریب روحیه باعث بدینی شما نسبت به دیگران می شود.

10. استراحت کنید

همه افراد برای جلوگیری از اضطراب و فرسودگی به استراحت نیاز دارند. زمان استراحت را باید بر اساس نیازها و اولویت های خودتان بگونه ای تعیین کنید که باعث تجدید قوای ذهنی و جسمی و افزایش آمادگی در هفته کاری پیش رو شود.

چگونه سخنرانی را به پایان برسانیم

جمع بندی و ارائه خلاصه ای از مطالبی که ارائه شد

ما با جمع بندی و ارائه خلاصه ای از مطالبی که در قسمت بدنه یک سخنرانی ارائه دادیم می تونیم یک خلاصه ای از آنچه که در صحبت های ما مطرح شد بیان کنیم.

نکته ای که در این قسمت خیلی مهمه اینه که ما زمانی که به پایانِ سخنرانی می رسیم بهترِ که اگر مورد جدیدی به یادمون اومد دیگه بیان  نکینم، چرا که ما وقتی در حال جمع بندی و ارائه خلاصه ای از مطالبی که بیان کردیم هستیم، ذهن مخاطب برای یاد گرفتن نکته یا سرفصلی جدید آمادگی لازم رو نداره.

---

مخاطب در زمانی که ما در حال جمع بندی و بیان خلاصه ای از مطالب هستیم، در ذهنِ خودش مطالبی که بیان شده رو دسته بندی و جمع بندی می کنه و همینطور در ذهنِ خودش چیزهایی رو که یاد گرفته تجزیه و تحلیل می کنه.

بنابراین یکی از راه های خوب و قدرتمند برای پایان دادن به یک سخنرانی این است که مطالب رو بصورت خلاصه و یا شاید هم تیتر وار یکبار  برای مخاطب مرور کنیم.

---

 

دعوت به اقدام واضح

مورد بعدی که برای پایان دادن به یک سخنرانی می تونیم ازش استفاده کنیم و واقعا هم تکنیک فوق العاده ای هست، اینه که در پایانِ  سخنرانی یک دعوت به اقدام واضح را انجام بدیم.

شاید براتون سوال باشه که دعوت به اقدام واضح اصلا چیه؟

دعوت به اقدام یعنی اینکه از مخاطب بخواهیم که کاری رو در جهت موضوع و هدف سخنرانیِ ما انجام بده، نکته ای که در یک دعوت به اقدام باید در نظر بگیریم اینه که، دعوت به اقدام ما باید قابل اجرا شدن و عملی شدن باشه و همونطور که عرض کردم باید در راستای هدف از سخنرانی ما باشه.

معمولا اینجور دعوت به اقدام ها هستند که در خاطر مخاطبین باقی می مونند. هر چقدر این دعوت به اقدام ها خلاقانه تر و عملی تر باشه می تونه تأثیر زیادی در مخاطب ایجاد کنه.

اگر بخواهم از چندتا دعوت به اقدامِ خوب مثالی بزنم، این موارد می شوند:

مثلا در یک سخنرانی برای سیگار، در پایانِ سخنرانی به مخاطب میگیم که، در جلوی درب خروج یک سطل آبی رنگ هست، اگر واقعا تصمیم به ترک سیگار کرده اید پاکت سیگاری که در جیبتون هست رو داخل اون سطل بندازید و ترک سیگار رو از همین لحظه شروع کنید.

یا مثلا در یک سخنرانی برای حفظ محیط زیست و قطع درختان، سخنران دستش رو خیس کرد و به مخاطب ها گفت، اگر میخواهید که شما هم سهمی در حفظ محیط زیست و قطع نکردن درختان داشته باشید فقط کافیه زمانیکه دستتون رو با آب و صابون می شورید، قبل از اینکه از کلینکس (دستمال کاغذی) استفاده کنید، دستتون رو ده مرتبه تکون بدید (یا به اصطلاح دستتون رو بچلونید) تا آب های اضافه از دستتون خارج بشند و بعد به جای اینکه چندتا دستمال کاغذی بردارید فقط با یک دستمال دستتون رو خشک کنید.

سخنران همه این مراحل رو خودش هم انجام داد تا به مخاطبین نشون بده که واقعا می شه با یک برگ دستمال کاغذی دست خودمون رو به راحتی خشک کنیم.

ما هم در سخنرانی هامون بهتره که کمی خلاقیت داشته باشیم تا بتونیم، دعوت به اقدام های خوب و مناسبی رو در جهت هدف سخنرانی خودمون ایجاد کنیم.

نحوه برخورد با همکار زیرآب زن

افراد موزی را شناسایی کنیم

در این میان افراد موزی وجود دارند که شناختن این افراد به عنوان فرد زیرآب زن خیلی سخته.

افراد موزی نسبت به زیرآب زننان معمولی، خیلی خطرناک ترند، چون این افراد با موزی گری تمام به ما نزدیک می شند و خودشون رو یک دوست تمام عیار نشان می دهند و با همین ترفند، از کار ما و موضوعات شخصی ما با خبر می شند و در یک زمان مناسب زیرآب ما را از بیخ و بُن می زنند.

من چندین سال قبل در شرکتی مشغول به کار بودم، یک همکار بسیار موزی داشتم که عزیز دوردونه مدیران بود و البته خودش رو هم در دل کارمندان دیگه جا کرده بود. انقدر قشنگ نقشش رو بازی می کرد که اصلا کسی شک نمی کرد که فلانی یک زیرآب زن قهار و موزی باشه.

ایشون هر سال ترفیع می گرفت، حقوقش زیادتر از بقیه می شد (البته چون من کارمند حسابداری بودم از حقوق ایشون اطلاع داشتم، اما هیچکس بجز من و مدیرمالی و مدیرعامل از حقوق ایشان خبر نداشت) و پاداش های خوبی هم می گرفت.

وقتی رفته رفته روی رفتار ایشون بیشتر دقت کردم متوجه شدم که ایشون یک زیرآب زن قهار و موزی هستند و فوق العاده قشنگ زیرآب اشخاصی رو که دوست نداشتند و ازش خوشش نمیآمد، از بیخ و بُن می زدند.

چون من و مدیرمالی در یک اتاق بودیم، یکی دو مرتبه دیدم که چقدر قشنگ و حرفه ای زیرآب افراد رو میزنه.

شگرد ایشون این بود که اطلاعات واقعی رو از کسی که میخواست زیرآبش رو بزنه جمع آوری می کرد و در یک زمان مناسب این موارد رو انقدر با ظرافت، با کمی اقراغ و عالی بیان می کرد که آدم تصور می کرد ایشون یک فرشته است و اون شخصی که داره زیرآبش رو میزنه یک شیطان به تمام معناست.

البته از حق هم نگذریم چند جا این زیرآب زنی های این طرف باعث شد که شرکت از ضررهای حتمی نجات پیدا کنه، چون افرادی در مجموعه ما حضور داشتند که پنهانی برای خودشون شرکت ثبت کرده بودند و به عنوان رقیت شرکت ما محسوب می شدند و این افراد هر جا که برای معرفی محصولِ ما میرفتند شرکت ما رو زیر سوال می بردند و محصول خودشون رو ارائه می دادند 

شاید اگر جایگاه ما عوض بشه و یا با یک عینک دیگه به موضوع زیرآب زنی نگاه کنیم شاید این موضوع اصلا رنگ و بوی دیگه ای به خودش بگیره و خیلی هم شخصی که زیرآب زنی میکنه شخص مهم و محترمی به حساب بیآد.

دقیقا اگر ما از دید یک مدیر به این موضوع نگاه کنیم همینطور خواهد بود.

در مورد همکار موزی که در قسمت قبل خدمتتون بیان کردم، دلیل اینکه ایشون انقدر پیش مدیران محبوب بود همین اطلاعاتی بود که از کارمندان به مدیران می داد.

و اینکه یک شخص زیرآب زن دقیقا به همین خاطر محبوب میشه و ترفیع درجه پیدا می کنه همینه، چون بیشتر مدیران دوست دارند که از داخل سازمانی که در اون مشغول به کار هستند اطلاعات کسب کنند، چون مدیران معمولا یا خارج از سازمان هستند و یا مشغله های دیگه ای دارند که نمی توانند از داخل شرکت اطلاعی داشته باشند.