آموزش سخنوری و فن بیان،آموزش سخنوری،مدرس سخنوری،محمد خدارحمی

آموزش سخنوری و فن بیان،آموزش سخنرانی و فن بیان،آموزش سخنوری،مدرس سخنوری،محمد خدارحمی،اصوا و فنون مذاکره

آموزش سخنوری و فن بیان،آموزش سخنوری،مدرس سخنوری،محمد خدارحمی

آموزش سخنوری و فن بیان،آموزش سخنرانی و فن بیان،آموزش سخنوری،مدرس سخنوری،محمد خدارحمی،اصوا و فنون مذاکره

آموزش سخنوری و فن بیان،آموزش سخنرانی و فن بیان،آموزش سخنوری،مدرس سخنوری،محمد خدارحمی،اصول و فنون مذاکره،برگزار کننده دوره های آموزش فن بیان،مدرس سخنرانی،مدرس بازاریابی،مهندس خدارحمی،مدرس فن بیان،آیین سخن،کانون سخن،تنیک اعتماد به نفس،مدرس غلبه بر اضطراب،مدرس خطابه، فن خطابه،بازاریابی تلفنی

بایگانی

۵۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مهدی اصیلی» ثبت شده است

۱۱
آبان

فن بیان آموزش

مدیران کسب‌وکار به ارتباطات اهمیت زیادی می دهند

 

مدیران کسب‌وکار به ارتباطات اهمیت زیادی می دهند. اگر می خواهید ارتباطات مؤثری برقرار کنید، تسلط بر آنچه لازم است بگویید و چگونگی بیان آن، فاکتورهای مهمی هستند.


راز افرادی که در ارتباط برقرار کردن مهارت دارند، چیست؟ همه‌چیز به رساندن پیام مربوط است. در ادامه‌ی این مقاله یاد می گیریم چگونه فن بیان‌مان را تقویت کنیم و واضح‌تر صحبت کنیم.
 
مدیران کسب‌وکار به ارتباطات اهمیت زیادی می دهند. اگر می خواهید ارتباطات مؤثری برقرار کنید، تسلط بر آنچه لازم است بگویید و چگونگی بیان آن، فاکتورهای مهمی هستند. هرچند یکی از عناصر ارتباط کلامی معمولا اهمیت بیش تری دارد، شیوه ی صحبت کردن. ۱۱ راه زیر در این زمینه به شما کمک می‌کند.
 
همه ی ما تا به‌حال با افرادی سَر  و  کار داشته ایم که صدای شان خیلی دل خراش، نازک یا مصنوعی بوده است. صحبت کردن بعضی افراد آنقدر ناخوشآیند است که پیام گوینده را کاملا خراب می کند. شما در چند قدم می توانید کیفیت، لحن، حالت بیان و صدای تان را بهتر کنید. فقط به دانستن چند فوت‌و‌فن ساده و تمرین آنها نیاز دارید.
 
از فرصت استفاده کنید تا صدای تان، توانایی متقاعد کردن افراد و تعهدتان به متنی که می خوانید را تقویت کنید. این یعنی کسب‌وکار و میزان رضایت مشتری های‌تان ارتقا می یابد و خدمات شما را بیشتر به دیگران توصیه می کنند.

۱. شمرده صحبت کنید

با هر صدا و سرعتی که صحبت می کنید، «وضوح» کلید موفقیت‌تان است. شنونده باید قادر باشد تمام کلمات را بشنود، بنابراین هر عبارت مبهمی می تواند این وضوح را از بین ببرد. درست صحبت کردن را با تلفظ و ادای صحیح کلمات تمرین کنید.
 
کِیتی شوارتز، مدیر شرکت دورام، در کارگاهی که با موضوع بهبود مهارت سخنرانی برای کسب‌وکار در کالیفرنیای شمالی برگزار شد، به نکته‌ی مهمی اشاره کرده است: «یکی از کارهایی که می توانید انجام دهید تا وضوح کلام تان را بیشتر کنید، کم کردن سرعت است.»
 
افراد وقتی نگران هستند یا درباره ی آنچه می‌گویند تردید دارند، تمایل دارند سریع صحبت کنند. همچنین او می گوید: «شمرده صحبت کردن نه‌تنها فهم شنونده را از صحبت‌های شما تقویت می کند، بلکه باعث می شود مطمئن و آرام به نظر برسید.»
 
معیاری خوب وجود دارد تا کیفیتِ سرعت صحبت‌تان را ارزیابی کنید، فرض کنید که شماره  تلفنی را می‌خوانید، فردی که گوشش با شماست، باید بتواند آن را یادداشت کند. برای تمرین سرعتِ گفتار، رشته ی بلندی از اعداد را بخوانید و حین انجام این کار آنها را در هوا یادداشت کنید. این تکنیک برای رسیدن به ضرب آهنگی عالی است.

۲. با اعتمادبه‌نفس صحبت کنید


«اِاِ…، سلام به همگی…، اسم من، اِاِ…، امینه.»
متأسفانه باید بگویم کسی به ادامه ی این سخنرانی گوش نمی کند. این مثال نشان می دهد که چگونه نداشتن اعتمادبه‌نفس به همه‌چیز لطمه می‌زند، مخصوصا به صدای‌تان.

احساس کنید حرفی که می‌زنید، متعلق به خودتان است. با تمام اعتمادبه‌نفسی که در دنیا وجود دارد، صحبت کنید. فرض کنید می خواهید با کاراته‌بازی، تعدادی بلوک محکم را بشکنید. اندکی تردید باعث می شود به جای بلوک ها دست‌های شما بشکنند.

۳. منظورتان را به‌درستی بیان کنید


نکته ی قبل در مورد اعتمادبه‌نفس موقع صحبت کردن بود و این نکته مربوط به لحنِ صحبت کردن با توجه به موضوع مورد بحث است. وقتی با اشتیاق صحبت می کنید، مردم تفاوت را حس می کنند. شاید این نکته‌، بسیار لطیف و کمی نامحسوس باشد اما در حقیقت وقتی در متن تان طنین انداز شود، صدای تان قابل قبول تر و متقاعد کننده تر به نظر خواهد رسید.

۴. خودپرستی را کنار بگذارید


مایک تایسون می گوید: "باید در زندگی فروتن باشید، اگر فروتن نباشید، زندگی شما را فروتن می کند."

برای تقویت این مورد می توانید خودتان را با افرادی احاطه کنید که بهتر از شما هستند. می توانید از هم جواری با آنها درس‌های زیادی یاد بگیرید که از روش های دیگر، آموختن این درس‌ها امکان پذیر نیست و مهارت تان را ارتقا دهید. در کلاس ها و کارگاه هایی شرکت کنید که از افرادی تشکیل شده است که در حرفه شان از شما بهتر هستند. به تجربیات شان گوش کنید، ممکن است سخت باشد اما قطعا به بهتر شدن تان کمک می کند.
  
۵. با صدای تان با ملایمت رفتار کنید


برخلاف یک نوازنده ی گیتار، پیانو یا طبل، به عنوان یک سخنران، ابزار کار شما بدن تان است. ببینید چطور نوازنده های حرفه ای از آلات موسیقی شان نگهداری می کنند. باوسواس آن را تمیز، از آن محافظت، قطعات شکسته اش را تعمیر و در جای خوب و راحتی از آن نگه‌داری می کنند.

شما چطور با ابزار کارتان رفتار می کنید؟ برای نگه‌داری، مراقبت و حفاظت از طراوتش چه کارهایی انجام می دهید؟

 

آموزش فن بیان

تسلط بر آنچه لازم است بگویید و چگونگی بیان آن، فاکتورهای مهمی برای ارتباطات مؤثر هستند

 

برای حفاظت از صدای تان این نکات را رعایت کنید:
نفس عمیق بکشید و با استفاده از الگوهای تنفسیِ مناسب، گام اول را در این راه محکم بردارید. کیت دِوُر، مؤسس توتال وُیس، می گوید: «اگر به‌جای تنفسِ عمیق شکمی، از راه سینه و سطحی نفس بکشید، صدای تان ضعیف تر و وحشت‌زده به‌نظر می‌رسد، همچنین این کار می تواند باعث کشش غیرضروری تارهای صوتی تان شود.
 
وقتی اضطراب دارید یا وحشت زده هستید شاید کمی سخت باشد یادتان بماند نفس عمیق بکشید، اما نفس‌های آرام، عمق صدای تان را بهبود می بخشد و به شما کمک می کند مطمئن تر به نظر برسید.»

زیاد آب بنوشید. دِوُر می گوید: «سیراب نگه داشتن بدن به کیفیت صدای تان کمک بسیاری می کند.» اگر در طول روز قهوه، نوشابه یا نوشیدنی های الکی بنوشید، ممکن است تارهای صوتی تان رطوبت لازم برای تولید بهترین صدای ممکن را نداشته باشند. همچنین او می گوید: «تارهای صوتی باید انعطاف پذیری خوبی باشند، چون با سرعت زیادی می‌لرزند.»
 
تارهای صوتی زنان به طور متوسط ۲۰۰ بار در ثانیه می لرزند، این عدد برای مردان حدود ۱۲۰ بار در ثانیه است. با هر وعده ی غذایی، آب بنوشید. یک بطری کوچک آب را پر کنید و مرتب از آن کم کم بنوشید. شاید این مقدار آب زیاد به نظر برسد اما باید بدانید اغلب مردم کم تر از حد مورد نیازشان آب می نوشند.

از فریاد زدن پرهیز کنید. شوارتز می گوید: «عاشقِ فریاد زدن برای تشویق تیم مورد علاقه تان هستید؟ باید بگویم قطعا این کار برای تارهای صوتی تان خوب نیست.» فریاد زدن می تواند باعث کشیده شدن آنها شود و صحبت کردن را برای تان مشکل کند. در بدترین حالت، فریاد زدن می تواند به گره های صوتی و برآمدگیِ تارهای صوتی منجر شود.

حداقل ۷ ساعت در شب بخوابید. یک صدای خسته، بد به‌نظر خواهد رسید. همچنین خستگی برای صدای‌تان مضر است.

زمزمه نکنید. این کار برای صدای تان مشکل ایجاد می‌کند و باعث کشیدگی تارهای صوتی تان می شود.
 
۶. حواس‌تان به وضع نشستن یا ایستادن تان باشد


دِوُر اعتقاد دارد طرز نشستن یا ایستادن هم می تواند سخنرانی شما را تحت‌تأثیر قرار بدهد. صاف ایستادن یا نشستن به شما اجازه می دهد به خوبی نفس بکشید و صدای‌تان قدرت نفوذ بیشتری داشته باشد. کمی تکان دادن سر هم می تواند مفید باشد.
 
اگر چانه تان را بالا ببرید و سرتان را کمی کج کنید، می توانید طنینِ صدای تان را کم کنید و در نتیجه صدای تان شفاف تر به گوش برسد. او می گوید: «اگر شانه های تان به هم نزدیک باشد و به سمت سرتان قوز داشته باشد، بخش بزرگی از قدرت بالقوه ی صدای خود را از دست می دهید.»

۷. مراقب زیر و بَم صدای‌تان باشید


شوارتز می گوید: «معمولا صداهایی با شیب زیاد یا خیلی زیر، به دلیل اضطراب یا عدم اطمینان گوینده به وجود می آیند.» استفاده  از شیب صحیحِ صدا به شما کمک می کند ارتباطات بهتری برقرار کنید. می توانید بهترین اوج صدای‌تان را با گفتن «آ-ها» پیدا کنید (همان عبارتی که به جای «بله» در جواب یک دوست می گویید). شوارتز اعتقاد دارد که اوج صدای تان در هنگام صحبت کردن باید با «آ» همخوانی داشته باشد.


۸. خودتان را آماده کنید


شاید باورتان نشود اما یک قهرمان دویِ سرعت المپیک، قبل از اینکه سعی کند رکورد دنیا را جا به جا کند، حداقل ۳ ساعت را صرف گرم کردن تمام اعضای بدنش می کند. راستش را بخواهید من به جایی رسیده ام که قبل از پیاده روی حتما باید بدنم را گرم کنم، وگرنه عضلات پشت پایم به شدت درد می گیرند.

داشتن آمادگی یک ضرورت است. هر روز صبح را با گرم کردن صدای تان شروع کنید. عضلات صورت تان را بکشید. برنامه های تان را به ترتیب اجرا کنید. یکی از تمرین‌هایی که برای گرم کردن تارهای صوتی می توانید انجام دهید ارتعاش لب‌ها با عبور هوا از بین آنهاست (برای آشنایی با این تمرین ویدئوهای Lip Roll را در اینترنت جستجو کنید.) ماهیچه‌های گردن تان را شُل کنید.
 
تمرین های تنفسی تان را انجام دهید. حتی اگر زمانی برای گرم کردن صدای تان صرف نمی کنید، هر روز صبح ۵ دقیقه را به آماده کردن صدای‌تان اختصاص دهید. این تکنیک برای صدای تان به‌طور شگفت انگیزی خوب و برای سلامتی‌تان مفید است.
 
اگر هنوز فکر می کنید این ترفند احمقانه است، توجه داشته باشید «سلین دیون» که سال‌ها در زمینه ی خوانندگی تجربه دارد و در کارش بسیار موفق است هنوز هم، هر روز صبح را با این تمرین های پایه‌ای آغاز می کند.
 
۹. «بدون آمادگی خواندن» را شروع کنید


در موسیقی، به توانایی خواندن یک برگه ی موسیقی (که تا به حال آن را ندیده اید) و نواختن آن به وسیله ی آلت موسیقی، «بداهه‌نوازی» می گویند.

برای سخنرانی های طولانی یا پروژه های بزرگ مثل صداگذاری کتاب های صوتی یا ویدئوهای آموزشی، ممکن است وقت تان برای چندین‌بار روخوانی متن، قبل از شروع کار تلف شود، بدون اینکه نیازی به این کار باشد. به جای آن می‌توانید تمرین کنید هنگامی که برای بار اول متنی را می‌خوانید، آن را خوب بیان کنید. ممکن است مدتی طول بکشد تا دهان و چشم های‌تان هماهنگ شوند اما این مهارت به‌خوبی با گام بعدی که از آن صحبت خواهیم کرد در ارتباط است.

۱۰. تمرین کنید


«در مورد تمرین کردن صحبت می کنیم؟» با اینکه دیگران بارها و بارها اهمیت تمرین را برای نتیجه دادن کارها توضیح داده‌اند. بله، ما هم در مورد تمرین کردن صحبت می کنیم. بهترین هنرمندان دوبله می توانند هزاران کلمه را بدون ارتکاب اشتباه بیان کنند، اما برای به‌دست آوردن این مهارت، سال‌ها زمان لازم است. تمرین باعث از بین بردن نواقص می شود و صداپیشه ها از این راه به موفقیت می‌رسند.

خیلی‌زود روی غلتک می افتید و خواندن و گفتارتان به‌هم‌ پیوسته و بدون اشتباه می شود. به این ترتیب در وقت تان صرفه جویی، در کارتان پیشرفت و از مهارت تان سود کسب می کنید.

۱۱. آرام باشید


شاید این آخرین نکته باشد اما مهم ترین مسئله است. چرا؟ چون اگر تازه کار هستید، هر یک از سخنرانی ها یا آزمون ها می‌تواند برای تان به آخرین‌شان هم تبدیل شود. پس همه چیز به این چنددقیقه یا حتی چندثانیه بستگی دارد و این موضوع می تواند شما را نگران کند.
 

عمیق نفس بکشید و لبخندی بزنید (که می توانید صدایش را از طریق بلندگو بشنوید). به توانایی های خودتان اعتماد داشته باشید و بدانید فرقی ندارد چه اتفاقی می افتد، مهم این است که شما به بهترین شکل تلاش کرده اید.
  • مهدی اصیلی مهابادی
۰۹
آبان

سخنرانی مقابل جمع، برای بسیاری از ما ترسناک و طاقت فرسا است. بر اساس آمارها از هر 4 انسان، 3 نفر از این موضوع هراس دارند. خوشبختانه روانشناسان راه کارهایی برای غلبه بر این ترس ارائه داده اند. در ادامه 12 راهنمایی را ارائه می دهیم که به لطف آنها می توانید سخنرانی بعدیتان را در کمال آرامش و به بهترین نحو برگزار کنید:

1- به زبان بدن خود توجه کنید

همواره به حرکات بدنتان که در نحوه ارتباط شما با دیگران تأثیر می گذارد، توجه نمایید. برای بهبود زبان بدن، نفس عمیق پیش از آغاز صحبت، صاف ایستادن و بالا نگه داشتن سر، به افزایش میزان اعتماد به نفستان کمک می کند.

2- به جای استفاده از ضمایر اول شخص، مخاطبین را خطاب قرار دهید

هر چه شما بیشتر تأکیدتان را روی مخاطبین قرار دهید، تأکید بر خودتان را کمتر کرده اید و توجه ها به اینکه صدایتان چگونه است یا ظاهرتان چطور به نظر می آید را کاهش می دهید و در نتیجه استرستان کاهش میابد.

3- آماده پاسخ باشید

همواره به یاد داشته باشید که شما روی صحنه می روید و در مقابل دیگران سخنرانی می کنید تا در نهایت مخاطبین از شما سوالاتی بپرسند. پس، از قبل برای این موارد آماده باشید تا دستپاچه نشوید.

4- عدم استفاده زیاد حد از اسلاید

با نمایش اسلایدهای بیش از حد، مخاطبان خود را گیج نکنید. زیرا این مسئله در نهایت موجب می شود به واسطه واکنش های آنها، شما نیز دچار استرس شوید.

5- در مورد سخنرانی موفق خود رویا پردازی کنید

در مورد سخنرانی پر شور و جذاب خود تخیل کنید؛ ولی به یاد داشته باشید که به آنچه قرار است بگویید، فکر کنید؛ نه آن مواردی که نباید از آنها صحبت کنید. این رویا پردازی مثبت، به اجرای راحت تر شما کمک می کند.

6-عکس العمل های بدنی ناشی از استرس خود را اصلاح کنید

عکس العمل های بدنی خود به استرس را بررسی و اصلاح نمایید. به عنوان مثال، اگر در هنگام استرس، ناگهان تُن صدایتان عوض می شود، سعی کنید تأثیر تنش ها بر صدایتان را اصلاح نمایید.

7- زمان سخن رانی خود را تنظیم کنید

بهترین ارائه ها در 10 تا 20 دقیقه تمام می شوند، اگر صحبت های شما بیش از این زمان طول می کشد، خلاصه گویی را تمرین کنید. اگر باز هم هیچ راهی برای کاهش زمان سخن رانیتان نبود، می توانید به مخاطبین، فرصت استراحت دهید و پس از آن مجدداً ادامه دهید.

8- با ترس های خود روبرو شوید

روبرو شدن با ترس هایتان می تواند وحشتناک باشد! ولی در نهایت به شما کمک می کند. به عنوان مثال، پیش از رفتن روی صحنه سخنرانی، به این فکر کنید که چطور می خواهید صحبت های خود را شروع کنید و چگونه در اولین ملاقات با حضار، خود را کنترل می کنید؟ یا حتی اگر مخاطبین خود را از قبل می شناسید، می توانید از بدترین آنها بنویسید و بدین ترتیب بخشی از نگرانی های فکری خود را تخلیه کنید.

9- به پرسش های ذهنی خود پاسخ دهید

آیا افکارتان به شما می گویند: «تو نمی توانی»، «تو عصبی به نظر می رسی» یا «به محض اینکه برای سخنرانی، مقابل دیگران قرار بگیری، همه چیز خراب می شود». در این صورت راه حل ساده است. با خودتان صحبت کنید و جواب افکار منفی تان را با جملات مثبت بدهید.

10- مخاطبین را با خود همراه کنید

اگر اشتباهی را در حین صحبت ها مرتکب شدید، نهراسید. کافی است حضار را با خود همراه کنید. به عنوان مثال اسلایدتان درست نمایش داده نمی شود و کامپیوترتان هَنگ کرده؛ به جای نگرانی، بگویید: «بیایید یک بار دیگر با هم امتحان کنیم». با این کار به نظر می رسد که مخاطبان را با خودتان در یک تیم قرار داده اید.

11- خودتان باشید

نیازی نیست برای اینکه دیگران را به صحبت های خود جذب کنید، ادای فرد دیگری را در بیاورید؛ بلکه کافیست خوتان باشید و سعی کنید رفتارهای بدنی جذاب مخصوص به خود را داشته باشید.

12- در صورت از دست رفتن تمرکز، به کلمات کلیدی یا هدف نهاییتان فکر کنید

اگر حین صحبت، تمرکز خود را از دست می دهید، به یاد کلمات کلیدی بیفتید یا می توانید در ذهنتان در خصوص هدف نهایی تان تصویر سازی کنید. مثلاً در حال سخنرانی در مورد گزارش مالی اخیر شرکت هستید که ناگهان پرواز پرنده ای از کنار پنجره، تمرکزتان را به هم می زند. کافیست از قبل تمرین کرده باشد که در صورت وقوع چنین حواس پرتی هایی، به آینده پر سود شرکتتان فکر کنید یا به یاد کلمه کلیدی «گزارش مالی» بیفتید.

  • مهدی اصیلی مهابادی
۰۷
آبان

چرا تمایل داریم در حریم خصوصی دیگران دخالت کنیم؟

یکی از دلایلی که ما را به دخالت در حریم خصوصی دیگران ترغیب می‌کند، کسبِ لذتِ تسلط و تأیید شدن است. نیاز به دیده شدن و قرار گرفتن در کانون توجه، یکی از مهم‌ترین و محوری‌ترین نیازهای معنوی انسان است. ما انسان‌ها بسیار دوست داریم نظر و عقیده‌مان از سوی دیگران پذیرفته شود. پیام پنهان این پذیرش و تأیید، این است: «من و دیدگاه من از نظر مخاطب مقبول و مطلوب ارزیابی شده است و این بازخورد، حال من را خوب می‌کند.»

مسئله‌ی دیگر، اثر مالکیت است. اثر مالکیت به ما کمک می‌کند تا نسبت به حل مسائل دیگران رویِ خوش نشان بدهیم. زیرا در این شرایط، مسئله‌ی پیش رو، دیگر متعلق به ما نیست و با از بین رفتن فشار ناشی از تصمیم گیریو حل مسئله، جرئت و رغبت پیدا کرده‌ایم تا با مشکلات پیش روی خود زورآزمایی کنیم. به عبارتی، می‌خواهیم به خودمان ثابت کنیم که ترسو، ناتوان و تنبل نیستیم. به همین دلیل، گاهی اوقات شتاب‌زده و بی‌حساب و کتاب، برای حل مسئله‌ی دیگران اقدام می‌کنیم، بدون آنکه بدانیم آیا طرف مقابل مایل است در مسئله‌‌اش دخالت کنیم یا نه؟! به بیان دیگر، هدف پنهان ما از مداخله در مسائل دیگران، به نوعی پاسخ به مسئله‌ی حل‌نشده‌ی خودمان است. در این شرایط، با کاهش ترس و تنش، احساس قدرت بیشتری می‌کنیم و درنتیجه ریسک پذیری بیشتری از خود نشان می‌دهیم.


چگونه هدف‌مان را از ورود به حریم شخصی دیگران پیدا کنیم؟

حریم شخصی - چگونه هدف‌مان را از ورود به حریم شخصی دیگران پیدا کنیم؟

به جرئت می‌توان گفت که نوع پوشش، انتخاب همسر، تعداد دفعات ازدواج، انتخاب باشگاه ورزشی، مهاجرت و سایر انتخاب‌های فردی دیگران، هیچ ربطی به ما ندارد. در این بین، مهم‌ترین مسئله این است که پیامد انتخاب‌های اطرافیان خود را بررسی کنیم و ببینیم مسئله‌ی پیش آمده …

  • چقدر به ما مرتبط است؟
  • چرا و چقدر اهمیت دارد؟
  • چه چیزی را تحت‌ِتأثیر قرار می‌دهد؟
  • چه زیان یا منفعتی برای ما به همراه دارد؟
  • آیا می‌خواهیم یا می‌توانیم برای حل‌و‌فصل آن کاری انجام بدهیم؟
  • می‌خواهیم چه نقشی داشته باشیم؟ مشاور، همراه، منتقد، مانع، خبرچین و …؟

اگر در برابر اکثر پرسش‌های بالا، پاسخ ما رنگ‌وبوی انفعالی دارد یا از روی کنجکاوی و ماجراجویی است، بهتر است در رفتار خود تجدیدنظر کنیم. چون احتمال دارد در مسائلی دخالت کنیم که نه دستاوردی برای خودمان دارد و نه دردی از صاحب مسئله را دوا می‌کند.

حفظ حریم شخصی میان زن و شوهر

مسئله‌ی حریم شخصی بین زن و شوهر، نقش تعیین‌کننده‌ای در رضایت طرفین از زندگی مشترک‌شان خواهد داشت. به نقل از ویلیام گلاسر، مطابق نظریه‌ی انتخاب، هرچه نیاز به آزادی در کسی بیشتر باشد، احتمالا در برخی از رفتارهای او، فرمان‌پذیری و هم‌نوایی کمتری دیده شود. حال اگر یکی از طرفین، آزادی‌خواه و دیگری کنترل‌گر باشد، نمی‌توان عاقبتِ خوشایندی برای آینده‌ی ارتباطات این دو متصور شد، مگر آنکه به تفاوت خلقیات خود پی ببرند و درصدد دستیابی به تفاهم و تعامل برآیند.

یکی از آشناترین نمونه‌های مرتبط با این موضوع، رگبار سؤال‌های یکی از زوجین پس از پایان مکالمه‌ی تلفنی است: «کی بود؟ چی گفت؟ چرا زنگ زد؟ تو چی گفتی؟ چرا گفتی؟ و …»

نمونه‌ی دیگر مسئله‌ی رفت‌وآمد است: «کجا بودی؟ کجا میری؟ با کی میری؟ کی برمی‌گردی؟ چطور میری؟ چرا نیومدی؟ چرا تلفن زدم جواب ندادی؟ و …»

  • زیر پا کشیدن از بچه‌ها؛
  • تعقیب؛
  • بازپرسی و سؤال و جواب کردن؛
  • چک کردن تماس‌ها، پیام‌ها، ایمیل‌ها و …

هرکدام از اینها می‌تواند نشانه‌ی بیماری یا اختلال شخصیتی در فرد کنترل‌گر باشد. در غیر این صورت، اگر چنین کسی واقعا نگران حال شریک زندگی‌اش باشد، برای رفع نگرانی‌اش می‌تواند از گزینه‌های دیگری نیز استفاده کند، طوری که هم نگرانی به حداقل برسد و هم عزت نفس طرف مقابل خدشه‌دار نشود. (برای کسب اطلاعات تکمیلی می‌توانید کتاب گلبرگ زندگی ۲، نوشته‌ی حسین دهنوی، بخش‌‌های «بدگمانی مرد» و «ورود به حریم شخصی همسر» را مطالعه کنید.)


حریم شخصی میان والدین و فرزندان

مسئله‌ی حریم شخصی میان والدین و فرزندان، اغلب با سوء تعبیر و عدم درک متقابل همراه می‌شود. در این حال، ممکن است والدین با این توجیه که «من بهتر از تو می‌فهمم!» به‌طور مطلق حق انتخاب را از فرزندان خود دریغ کنند. این رویکرد می‌تواند در بی‌توجهی به علایق غذایی فرزندان مشاهده شود یا در انتخاب نوع پوشش، دوست، عقیده و … تأثیرگذار باشد. اگر انتخاب والدین، هم‌سو با علائق و عقاید فرزند نباشد، فرزند معمولا یا با گریه و اکراه تبعیت می‌کند یا اینکه سر به مخالفت محض می‌گذارد. در این صورت یا ناراضی است یا محکوم به تنبیه و طرد.

از آن جالب‌تر، واکنش برخی از والدین در چنین موقعیت‌هایی است. آنها بسیاری از انتخاب‌ها را به فرزند خود تحمیل می‌کنند و در مقابلِ واکنشِ فرزندشان نیز به‌سرعت رنجیده‌خاطر می‌شوند. بلافاصله خدمات خود را با دیگر والدین و وضع فرزند را با دیگر بچه‌ها مقایسه می‌کنند تا او نسبت به وضع کنونی خرده نگیرد. با این رفتار ناصحیح، حساسیت او را به رسمیت نمی‌شناسند و در صورت بروز اختلاف و تعارض، ممکن است او را تحقیر یا در او احساس گناه ایجاد کنند.

اگر فرزندی در این شرایط تربیت شود، ممکن است درنهایت او هم مقابله‌به‌مثل کند و حریم شخصی والدین خود را محترم نشمارد. به‌طورکلی بهتر است در مواردی که انتخاب فرزند، نتایج نامطلوبِ عمیق و مؤثری ندارد، با دقت و ملاطفت بیشتری با او برخورد شود. در غیر این صورت، به احتمال زیاد، در آینده فردی ذلیل یا متهاجم خواهد بود؛ کسی که غیر از والدین، در مقابل سایرین هم، از پیش بازنده است یا می‌خواهد عقده‌ی خود را سر افراد ضعیف‌تر از خودش تخلیه کند.

چطور حریم شخصی فرزندمان را محترم بشماریم؟

حریم خصوصی - چطور حریم شخصی فرزندمان را محترم بشماریم؟

  • قبل از وارد شدن به اتاقش در بزنید.
  • اگر اتاقش نامرتب است، هرگز بدون هماهنگی وسایلش را جابه‌جا نکنید.
  • در انتخاب رشته‌ی تحصیلی، فعالیت ورزشی و برنامه ریزی شغلی‌اش به جای تحکم، با او گفت‌وگو کنید.
  • اجازه بدهید به‌جای آنکه فکر کند مالک و فرمانده‌اش هستید، شما را دوست و همراه خود به‌حساب بیاورد.
  • به او مجال ابراز وجود بدهید.

بدترین اتفاق، این است که انتخاب‌هایش را صددرصد مخالف ذهنیت خود ببینید. کمترین دستاورد حاصل از گفت‌وگو با فرزندتان، آشکار شدن گره‌ای در زمینه‌ی ارتباطات شماست که هرچه سریع‌تر باید با کمک گرفتن از یک کارشناس خبره، گشوده شود. در این صورت است که فرزند خودبه‌خود می‌آموزد که به چه شکل متقابلا حریم شخصی پدر و مادرش را رعایت و سلیقه‌ی آنها را در ارتباطات خود مدنظر قرار بدهد.


  • مهدی اصیلی مهابادی
۰۷
آبان

غلبه بر ترس در سخنرانی

با پیشرفت در زندگی شغلی، فرصت های سخنرانی در برابر جمع افزایش می یابند. ممکن است زمانی لازم باشد در برابر کارکنان خود موضوعی را ارائه دهید، یا مثلاً در میزگردی شرکت کنید، یا از شما خواسته شود به دانشجویان حوزه ی فعالیت خود توصیه هایی بکنید. اما اتفاقی که در چنین مواقعی برای خیلی ها می افتد این است که از اضطراب زیاد، تیک های عصبی پیدا می کنند.

مثلاً بدون اینکه متوجه باشند، مدام آب دهان خود را قورت می دهند و وقتی متوجه این موضوع می شوند، کنترل آن برایشان سخت تر می شود و این تلاش و تقلای مفرط باعث می شود دست و پایشان را گم کنند و رشته ی کلام از دستشان در برود. در ادامه ی مطلب با سمینارما همراه باشید.

این نوع اضطراب یک مشکل جدی است. آنقدر جدی که فرد مورد نظر هر لحظه به این فکر می کند که از پشت تریبون پایین برود، ساختمان را ترک کند، راه منزلش را در پیش بگیرد و برود خودش را جایی پنهان کند. خیلی از کسانی که با این مشکل مواجه می شوند به مصرف دارو های آرام بخش رو می آورند و کم کم به استفاده از آن عادت می کنند. اما مشکل دیگری که استفاده از دارو برای سخنرانی در برابر جمع به وجود می آورد این است که ویژگی هایی که برای یک سخنرانی مؤثر مهم به شمار می روند را در فرد بی اثر می کنند. دو نمونه ی بارز این ویژگی ها تمرکز و اشتیاق است.

دو نکته در این میان وجود دارد که فهمشان می تواند به فرد کمک کند. اول اینکه می توان با استفاده از قوانین خاصی در برابر هر جمعی سخنرانی کرد و دوم اینکه، یک سخنرانی واقعاً مؤثر نیازمند این است که قوانین را نادیده بگیرید و فقط صحبت کنید. هرچه باشد سخنرانی هم گفتگویی است میان شما و یک عده آدم دیگر که از شرکت در بحث خودداری می کنند.
نکته اینجاست که هیچ کس بدون تمرین زیاد و سخنرانی های متعدد نمی تواند یکراست به نکته ی دوم برسد. پس همین ابتدای کار بهتر است به سراغ قوانین سخنرانیبرویم.


استفاده از فرمول برای سخنرانی

فرمول های زیادی برای انتخاب پیش روی شما قرار دارند.

  • مهدی اصیلی مهابادی
۰۱
آبان

همه ما در زندگی مان حداقل یک نفر را میشناسیم که صدای بسیار زیبایی داشته باشد و به زیبایی سخن بگوید. همه ما از شنیدن صدای این افراد لذت می بریم حتی گاهی اصلا به آنچه که می گویند دقت نمی کنیم. فقط دلمان می خواهد این افراد صحبت کنند. اکثر بازیگران بزرگ هم همینطورند .همه ما به همان اندازه که از بازی این بازیگران لذت می بریم از شنیدن صدای آن ها هم لذت خواهیم برد.

فن بیان در بازیگری

فن بیان در بازیگری

 تمرینات فن بیان در بازیگری میتواند برای همه آن هایی که دلشان می خواهد زیبا صحبت کنند موثر باشد. با تمرین فن بیان در بازیگری می توان صاحب یک صدای زیبا و غنی شد. اما برای تقویت فن بیان در بازیگری چه کار هایی باید انجام داد؟

در این مقاله روش های مفیدی به شما معرفی می کنیم تا بعنوان یک بازیگر بتوانید صاحب یک صدای عالی و فن بیانی مناسب شوید.

بلند صحبت کردن

زمزمه کردن و زیر لب صحبت کردن باعث می شود تماشاگران شما را نادیده بگیرند و یا به سختی متوجه کلمات شما شوند. یاد بگیرید کمی بلند صحبت کنید. برای این کار از دیافراگم نفس بکشید. البته به این معنا نیست که فریاد بکشید. کافیست طوری حرف بزنید که شنیده شوید.

شمرده صحبت کنید

با سرعتی مناسب حرف بزنید,نه خیلی کند و نه خیلی تند. حدود ۱۲۰ تا ۱۶۰ کلمه در دقیقه. بین جملات مکث کنید تا بتوانید نفس بکشید.

تلفظ صحیح کلمات

واضح صحبت کردن یکی از مهمترین جنبه های فن بیان در بازیگری است .به هر یک از کلمات متن توجه کنید. تمامی حروف کلمات را به طور کامل و درست تلفظ کنید. به قول معروف” کلمات را نخورید”. باید بتوانید هنگام صحبت کردن خوب دهانتان را باز کنید یا ببندید. هنگام تلفظ کلمات لب ها ,زبان و دندان هایتان باید در موقعیت های درست قرار بگیرند. شاید ابتدا کمی عجیب به نظر برسد ولی با تمرین کردن خواهید دید کاملا برایتان عادی شده.


تمرینات آواز

تمرین آواز در فن بیان بازیگر اهمیت بسزایی دارد. تمرین آواز خوانی می تواند یک راه بسیار خوب برای توسعه صدای طبیعی شما باشد. اگر تمرین آواز خواندن را جلوی آینه انجام دهید به نتیجه ی مطلوب تری دست خواهید یافت. چند تمرین ساده برای بهتر شدن صدای بازیگر عبارتند از :

فک و دهانتان را شل کنید و به تارهای صوتی تان استراحت دهید. برای این کار می توانید چندین بار با دهان کاملا باز خمیازه بکشید. فکتان را به سمت چپ و راست ببرید ، حرفی را زمزمه کنید و به آرامی با انگشتان دست عضلات گلو خود را ماساژ دهید.

۱۰ ثانیه یا بیشتر بگویید “هوووممممممم” .(تا زمانی که اطراف بینی و روی لب ها احساس غلغلک یا لرزش کنید)

از خرو پف کمک بگیرید ! البته فقط صدای پف را در بیاورید. لب ها را شل کنید و سعی کنید تا رسیدن به صدای BRR ادامه دهید. این تمرین را با محدوده های صوتی متفاوت تکرار کنید.

افزایش ظرفیت ریه ها 

داشتن ظرفیت ریه بالا , برای یک بازیگر بسیار مهم است. راه های مختلفی برای افزایش ظرفیت ریه و حجم تنفس وجود دارد.  مثلا : باید در هنگام بازدم به طور کامل هوا را از شش ها تخلیه کنید. سپس یک نفس عمیق بکشید و آن را ۱۵ ثانیه نگه دارید سپس عمل بازدم را انجام دهید. این تمرین را تکرار کنید.

متن را بلند بلند بخوانید

با بلند خواندن می توانید حس کاراکتر ها را بیشتر احساس کنید. به این ترتیب بهتر می توانید با نقش ارتباط برقرار کنید.

یک متن معروف را انتخاب کنید, صاف بایستید و متن را بلند بخوانید. بهتر است این کار را جلوی آینه انجام دهید. متن را تا زمانی که از خودتان راضی شوید بخوانید.

جمله ای را با حس های مختلف بگویید

باید اعتراف کرد تمرینات فن بیان در بازیگری بسیار جذاب است. یکی از این تمرینات این است که یک جمله را در نظر بگیرید .سپس خود را در موقعیت های مختلف تصور کنید و آن جمله را بگویید. مثلا فرض کنید هوا بسیار سرد است,عصبانی هستید, خوشحالید,از ورزش آمده اید,خسته اید و ده ها فرض دیگر…

صدایتان را ضبط کنید

اکثر افراد از شنیدن صدای ضبط شده خود خوششان نمی آید. اما برای یک بازیگر این یک ایده عالی است. با این کار متوجه ایرادات و اشکالات فن بیان خود میشوید. به این ترتیب می فهمید کجا باید مکث کنید,کجا باید سریعتر حرف بزنید و چه کلماتی را صحیح تلفظ نمی کنید.

از خودتان فیلم بگیرید

دوربین را در محل مناسبی قرار دهید و نقش خود را تمرین کنید. با دیدن فیلم به نکات بی نظیری پی می برید. به این ترتیب قبل از رفتن جلوی دوربین واقعی , می توانید ایرادات بازی و فن بیان تان را کشف و رفع کنید.

اگه میتونی سه بار بگو…

همه ما از اطرافیانمان جملاتی را شنیده ایم که گفتنشان سخت است و یا کلماتش را با هم قاطی می کنیم. روی این جملات تمرین کنید. جملاتی مثل :لای رولت رنده ی لیمو رفته,لیره رو لوله لوله رو لیره,سپر عقب ماشین جلویی زد به سپر جلو ماشین عقبی و غیره. این جملات به بهتر شدن فن بیان بازیگر بسیار کمک خواهد کرد.

  • مهدی اصیلی مهابادی
۰۱
آبان

بیست و شش  مهارت مقابله با استرس

برای مقابله با استرس ها یا فشارهای روانی، راهکارهای مختلفی وجود دارد که شیوه مدیریت صحیح، آنها را به ما می آموزد. با رعایت و بکارگیری این روشها، می توانیم علاوه بر حل یا کم کردن مشکلات به آرامش پایدارتری دست یابیم و استرس خود را کنترل کنیم:

1- به خداوند توکل کنیم.

توکل به خدا یکی از راههای کاهش استرس است.وقتی انسان یاد خدا را در دل خود زنده نگهدارد و ارتباط روحی و معنوی بین خود و خدا برقرار کند، به آرامش عمیق، همراه با خشنودی می رسد و با توکل به خدا از هرگونه استرس و اضطراب و فشار روانی رها می شود.

قرآن کریم در سوره رعد آیه 29 می فرماید: کسانی که ایمان آوردند قلبهایشان با یاد خدا آرام می گیرد، آگاه باشند تنها با یاد خدا قلبها آرامش می یابد.

2- عوامل استرس زا را  کم کنیم.

عوامل بی شماری ممکن است باعث استرس ما شوند. که باید این عوامل استرس زا را شناخته و سعی کنیم از زندگی خود حذف کنیم. برای مثال، اگر شلوغی موجب ناراحتی ما می شود، زمانی را برای خرید انتخاب کنیم که خلوت باشد.

3- از وقایع اطراف خود با اطلاع باشیم.

بی اطلاعی و نادیده گرفتن حوادث و وقایع اطرافمان، دلیل بر شادی و عدم وجود مشکل نیست. گاهی اوقات آن چه ما بعلت عدم آگاهی از اصل موضوع در ذهن خود تصور می کنیم، بسیار بدتر و ناراحت کننده تر از آن چیزی است که واقعا" اتفاق افتاده است.

4- از وضعیت جسمی خود آگاه باشیم.

از نشانه های پریشانی در خود از قبیل سردرد، آشفتگی، درد معده، نداشتن تمرکز، سرماخوردگی، خستگی زیاد و ... مطلع باشیم. زیرا این علائم می توانند نشانه های استرس باشد که باعث اختلالات جدی تر از قبیل: زخم معده، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و..... باشند.

5- برنامه های زندگی را اولویت بندی کنیم .

از راههای دیگر کاهش استرس برنامه ریزی و الویت بندی کارها است.هنگامی که با انبوهی از مشکلات بطور همزمان روبه رو هستیم، به آسانی در مقابل آنها به زانو در آمده و از حل آنها عاجز می شویم. زیرا آشفتگی و بی نظمی، در کارها و برنامه ها می تواند تولید استرس کرده، یا نقطه ای برای شروع آن از شکست طرح های ناتمام می شود. اولویت بندی مسائل به ترتیب اهمیت و بررسی آنها به ما این امکان را می دهد که به هر کاری در زمان و مکان خود رسیدگی کنیم، بهتر است که طرحها را یکی بعد از دیگری به انجام برسانیم.

6- به موقع از خانه خارج شویم.

اگر به موقع از خانه خارج شویم، می توانیم بسیاری از تنش ها و استرس های خود را کم کنیم و همچنین از بروز مشکلات احتمالی بعدی جلوگیری کنیم.

7- وقت خود را تنظیم کنیم.

کارهای روزمره خود را به ترتیب اهمیت و مدت زمان آنها یادداشت کنیم، با این کار در می یابیم وقت خود را چگونه تنظیم کنیم تا همیشه کارهایمان به موقع انجام شود و دچار استرس نشویم. اگر وقت کافی برای انجام تمام فعالیت های مورد نظر و مهم خود نداریم، شاید بیش از حد و بیهوده تلاش می کنیم.

8- از شر وسایل اضافی خلاص می شویم.

از شر وسایل اضافی و بی مصرف خلاص می شویم و اطراف خود را خلوت کنیم. وسایل اضافی و به درد نخور و شلوغی محیط می تواند استرس زا باشد.

9- شب ها به موقع و به اندازه کافی بخوابیم.

برای کاهش استرس بهتر است خواب کافی داشته باشیم بدن انسان برای تجدید قوا به خواب کافی و لذت بخش نیاز دارد. شب به موقع بخوابیم و تا دیروقت بیدار نباشیم. هنگام خواب بهتر است به سمت چپ خود بخوابیم و نفس عمیق بکشیم. در این حالت سوراخ راست بینی تحریک و سمت راست بدن فعال تر می شود. زیرا سمت راست، قسمت فعال بدن است.

10- صبح زود از خواب بیدار شویم.

سعی کنیم صبح ها، حتی روزهای تعطیل زود از خواب بیدار شویم. در این صورت ساعت زیستی بدن ما منظم می شود و طبق برنامه خاصی زمان خواب و بیداری ما را تنظیم می کند. در نتیجه پس از مدتی هنگام بیدار شدن، احساس بهتری خواهیم داشت.

11- عادت های استرس زای خود را عوض کنیم.

ما از عادت های خوب و بد خود اطلاع داریم و آنها را خوب می شناسیم. می توانیم آنهایی را که موجب آزار روحی ما می شوند را ترک کنیم. یا اگر ترک آنها مشکل است سعی کنیم از حال و هوای آن عادت خود را خارج کرده یا مسیر فکر خود را تغییر دهیم.

12- از معاشرت با افراد استرس زا بپرهیزیم.

از ارتباط با افرادی که سبب استرس ما می شوند دوری کنیم. یا اگر دوری کردن از این افراد برایمان مشکل است، می توانیم ارتباط خود را با او در جمع برقرار کنیم.

13- ار رقابت با دیگران خودداری کنیم.

رقابت با دیگران در کار، شغل، مقام، زندگی و مخصوصا" تجملات و ظواهر، می تواند یکی از منابع اجتناب ناپذیر استرس یا فشار روانی باشد شاید هم افرادی را بشناسید که کار می کنند تا حسادت و خشم دیگران را برانگیزانند ولی در واقع استرس حاصل از حسادت و رقابت، به خود فرد تحمیل می شود.

14- از تکنولوژی درست استفاده کنیم.

وسائلی مانند موبایل، کامپیوتر،.... باعث می شوند که طی یک روز بیش از حد کار و فعالیت انجام دهیم و گاهی همین وسایل باعث استرس میشوند.قبل از خرید وسائل و تجهیزات جدید مطمئن شویم که این وسایل به پیشرفت موقعیت فعلی ما کمک می کند.

15- به چشمان خود استراحت بدهیم.

آیا مدت طولانی به تلویزیون یا مانیتور نگاه می کنیم؟ باید به چشمان خود استراحت  دهیم هر چند کم. در این زمان به فضای سبز، آسمان یا درختان خیره شویم. اگر در دسترس نیستند می توانیم یک عکس یا پوستر بر روی دیوار نصب کنیم که بیشتر رنگ های آبی و سبز در آن به کار رفته باشد. این رنگها بسیار آرام بخش هستند.

16- مشکلات را بپذیریم.

باید پذیرفت که برخی اوقات شرایط طاقت فرسایی در زندگی پدید می آید و کاری نیز از دست ما بر نمی آید. در این شرایط باید با صبر و پذیرش مشکل و دگرگون کردن موقعیت، بار عاطفی مشکل را کم کنیم.

17- ورزش کنیم.

یکی دیگر از راههای کاهش استرس ورزش کردن است.تحقیقات نشان داده است که ورزشکاران از استرس و افسردگی کمتری نسبت به دیگران برخوردارند. همچنین برنامه تمرینات هوازی باعث بهبود حالات افسردگی، اضطراب، آشفتگی فکری و خستگی شدید می باشد. یک پیاده روی تند و سریع به مدت 40 دقیقه میزان استرس را بطور متوسط تا 14 درصد کاهش می دهد.

18- قدم بزنیم.

در تحقیقاتی که در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد در سال 2002 انجام گرفته، آمده است افرادی که 4 بار در هفته پیاده روی می کنند، استرس کمتری دارند و را حت تر می خوابند.

19- بطور صحیح تنفس کنیم.

تنفس صحیح باید به این صورت باشد: دم ( دادن هوا به ریه ها ) یک شماره، نگهداشتن نفس چهار شماره ، بازدم ( بیرون فرستادن هوا از ریه ها ) دو شماره .

20- به تغذیه خود برسیم.

خوردن مناسب بسیار مهم است. زیرا انرژی مورد نیاز بدن را تامین می کند و کمتر دچار حالت عصبی یا فشار روانی می شویم. همیشه از مواد غذایی سبوس دار، میوه، ترکیبات کربوهیدرات، سبزیجات و حبوبات ثابت ماندن اندازه ی قند خون شده و کمتر خسته می شویم. از مصرف زیاد نمک، چربی، خوراکی های سرخ شده و مواد قندی ساده که به آزاد شدن اپی نفرین کمک و باعث عدم مقاومت بدن در برابر فشار روانی می شود خودداری کنیم. به مقدار کافی آب بنوشیم و از مصرف زیاد قهوه، چای و نوشابه های گازدار تا حد امکان پرهیز نماییم.

21- با آرامش غذا بخوریم.

در هنگام غذا خوردن بهتر است از عجله کردن ، گوش دادن به رادیو یا خواندن روزنامه مخصوصا" خبرهای استرس زا پرهیز کنیم.

22- روابط اجتماعی خود را  گسترش دهیم.

هنگامی که تحت استرس یا فشار روانی هستیم، بطور غریزی تمایل داریم که به گوشه تنهایی پناه ببریم. کاری اشتباه تر از این وجود ندارد، چون گوشه گیری باعث می شود تا حواس خود را بیشتر روی مشکلات و افکار منفی متمرکز کنیم که به جای حل آن به تشدید استرس کمک  می کند.

23- هیجانات سرکوب شده خود را تخلیه کنیم.

متخصصان معتقدند عمل ساده افشای خود باعث تسکین فشار روانی می شود. نوشتن احساساتمان در دفترچه یا صحبت کردن در نوار کمک می کند تا فشار روانی ناشی از رویدادهایی مثل از دست دادن شغل، شروطی، ... کم شده و راحت تر و منطقی تر درباره راه حل های مشکلاتمان بیندیشیم.

24- مثبت بیندیشیم.

مثبت فکر کردن باعث آرامش فکر می شود، که این امر می تواند با تغییرات فیزیولوژیک که هنگام بوجود آمدن استرس اتفاق می افتد، مقابله کند، بسیاری از استرس هایی که تجربه می کنیم از احساسات منفی اطرافمان ناشی می شوند.اندیشیدن به اشخاص یا چیزهایی که به آنها عشق می ورزیم آثار خوبی را برجای می گذارد.

25- روی موضوع آرامش بخش تمرکز کنیم.

اگر افکارمان به دام اوضاع و احوال نگران کننده ای اسیر شد، سعی کنیم با انحراف افکار روی موضوع های آرام بخش مانند یادآوری خاطرات لذت بخش و یا دقت در تصاویر زیبا، از افکار منفی دوری کنیم.

26- به زمان حال فکر کنیم.

دکتر ژان بورسینکو در " پرورش روح و جسم " می نویسد: اگر بتوانیم ذهن خود را چنان پرورش دهیم که امیدها و آمال خود را کنار گذاشته و در موقع مناسب به سراغ تک تک آنها برویم، به آرامش ذهنی دست خواهیم یافت.

  • مهدی اصیلی مهابادی
۰۱
آبان

بیشتر والدین دنیای کودک را دنیایی پر از شور و نشاط و بدون هرگونه استرس و نگرانی می‌دانند و از آنجا که خودشان از فرزندانشان محافظت و مراقبت کرده و نیازهایشان را تامین می‌کنند، خیلی به عوامل استرس‌زا توجه ندارند.

در پاسخ به این پرسش که عوامل استرس‌‌زای کودکان چیست؟ باید گفت، عوامل گوناگونی مثل محیط خانواده، بیماری یا مرگ یکی از افراد خانواده، جدایی پدر و مادر از یکدیگر، ترس از تاریکی و... وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد استرس در کودکان شود، حتی کودکان کم سن و سال.

علائم استرس کودکان

استرس در کودکان کم‌سن و سال می‌تواند به صورت‌ مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و... باشد اما در کودکان بزرگ‌تر می‌تواند به شکل‌ پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی‌نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و... باشد.

راهکارهای ساده اما مهم

1 ـ شناخت و بررسی استرس در کودکان

کودکان بویژه خردسالان شاید بدانند که احساس ناراحتی یا خشم و عصبانیت دارند، اما ممکن است ندانند که احساس استرس یا اضطراب دارند. با کودکتان صحبت کنید و از او درباره آنچه احساس بد نامیده می‌شود، مثل دل درد یا معده درد سوال کنید و سپس به او کمک کنید تا زمان شروع این احساس را تشخیص دهد و به شما بگوید. آیا این احساس وقتی بوده که معلمش از او درس پرسیده و او بلد نبوده و بچه‌ها به او خندیده‌اند؟ آیا زمانی بوده که مادرش مریض شده است؟ آیا هنگامی بوده که دوستش با او قهر کرده است؟ ‌ پس از تشخیص این احساسات بد باید به فرزندتان کمک کرده و او را نیز راهنمایی کنید تا استرس و نگرانی‌اش را مهار کند.

ممکن است این کار در ابتدا برای او سخت باشد، اما به مرور زمان آسان‌تر خواهد شد. فقط سعی کنید با شناختن استرس کودکتان به او کمک کنید و از او حمایت و محافظت نمایید. وقتی او بتواند به شما تکیه کند و بداند که مورد حمایت شما قرار خواهد گرفت، قطعا احساس شادی خواهد کرد.

2 ـ خاموش کردن تلویزیون

برنامه‌های تلویزیون چه خوب و چه بد در روح و روان کودک تاثیر می‌گذارد. والدین نباید فرزندشان را آزاد بگذارند تا همه برنامه‌های تلویزیون را ببیند، اگرچه بعضی از برنامه‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شود مفید و آموزنده بوده، اما بعضی از برنامه‌ها استرس‌زا هستند. مثل فیلم‌های خشونت‌آمیز. پس دیدن برنامه‌هایی که باعث به‌وجود آمدن رفتارهای خشونت‌آمیز یا بدخلقی و گستاخی در وجود کودکتان و همچنین باعث ایجاد حملات عصبی در احساساتش می‌شود، درست نیست. در هنگام پخش این قبیل برنامه‌ها لطفا تلویزیون را خاموش کنید و با فرزند عزیزتان بنشینید و درباره کارهایی که در طی روز انجام داده، صحبت کنید؛ البته باید با دقت به حرف‌هایش گوش بدهید، حتی می‌توانید با هم بازی کنید یا به یک مکان تفریحی بروید و حسابی خوش بگذرانید.

3 ـ به فرزندتان حق انتخاب بدهید

یکی از مهم‌ترین دلایل استرس و نگرانی برای هر فردی چه بزرگسال و چه خردسال این است که آنها روی زندگی خودشان تسلط نداشته باشند. شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید بدانید که با گفتن یک جمله ساده درباره آنچه برای کودکتان اتفاق می‌افتد، به او کمک می‌کنید تا بیشتر از همیشه احساس قدرت کند. برای مثال، گاهی اوقات با کودک چهار، پنچ ساله خود در مورد رفتن به مدرسه و درس خواندن صحبت کنید. با این کار ساده، اما مهم شما می‌توانید به او ذهنیتی روشن از محیط مدرسه و درس خواندن بدهید. به این ترتیب آیا فرزندتان هنگامی که به مدرسه رفت، می‌خواهد بیشتر از معلمش در یادگیری درس کمک بگیرد یا پدر و مادرش یا از یک دوست و همکلاسی؟! آیا او صبح‌ها درسش را بهتر یاد می‌گیرد یا زمانی که از مدرسه برگشت؟! شما با دادن حق انتخاب به کودکتان به او کمک می‌کنید تا احساس کند می‌تواند در یک موقعیت پرتنش و استرس‌زا، تسلط و نیز کنترل داشته باشد.

4 ـ شنونده خوبی باشید

لطفا با دقت به حرف‌های فرزندتان گوش دهید، البته این نکته مهم است که باید فقط شنونده خوبی باشید، بدون اظهارنظر یا پند و نصیحت. شما با گوش دادن به حرف‌های فرزندتان این اجازه را به او می‌دهید تا کمی از استرس و نگرانی‌اش را با شما شریک شود. این رفتار به کودکتان کمک می‌کند‌ کم‌کم استرس و نگرانی خود را کنترل کند و از بین ببرد. همچنین با گوش کردن به صحبت‌های او می‌توانید، منابع ایجاد استرس در فرزندتان را نیز کشف کرده و سپس به او کمک کنید.

5 ـ همیشه در کنارش باشید

هنوز کفش‌هایش را از پا درنیاورده است، چقدر او را سوال پیچ می‌کنید و از او سوالات غیرضروری می‌پرسید، باید بدانید این کار شما فقط باعث می‌شود کودکتان احساس ناامنی کند و دچار استرس شود. وقتی کودکتان از مدرسه یا کلاس آموزشی و... به خانه برمی‌گردد، بهتر است به استقبالش بروید، او را در آغوش پرمهر و محبت‌تان بگیرید و ببوسید و کمتر از او سوال بپرسید. این کار بهترین روش برای از بین بردن استرس در کودکتان است. حتما برای فرزندتان وقت کافی در نظر بگیرید، حتی هنگامی که بزرگ‌تر شد، باز هم کیفیت زمان اهمیت دارد.

برای بعضی از والدین سخت است که بعد از یک روز پرمشغله کاری به خانه برگشته و با کودک خود بازی کنند یا با او به صحبت بنشینند، اما صحبت کردن در مورد کارهای روزانه کودک نشان می‌دهد که او برای شما اهمیت دارد. پس با فرزندتان باشید و وقت‌تان را با او بگذرانید.

6 ـ ورزش کردن

همه بچه‌ها عاشق ورزش‌هایی مثل راه رفتن، دویدن و شنا کردن هستند، لطفا کارهایتان را کم کنید و زمانی را هر چند کوتاه به آنها اختصاص بدهید. برای مثال با فرزندتان به پارک رفته و روی چمن‌ها راه بروید، بدوید و بلند بلند بخندید. گاهی اوقات با آنها به استخر بروید و شنا کنید. در حقیقت این ورزش‌ها به فرزندتان آرامش می‌دهد و استرس‌شان را کم می‌کند.

7 ـ خندیدن

حتما وقت کافی برای خندیدن و داشتن سرگرمی با فرزندتان اختصاص بدهید و خاطرات و لحظات خوبی را به‌وجود آورید. زیرا همین خندیدن باعث آرامش او می‌شود. بنابراین سعی کنید لحظاتی را بسازید که عاری از هرگونه افکار منفی باشد. شما با انجام این کارهای به ظاهر ساده کمک خواهید کرد تا هم میزان استرس خودتان کم شود هم کودک دلبندتان.

8 ـ احساس آرامش در محیط خانه

اگر می‌خواهید فرزندتان دچار استرس نشود، باید تمام سعی و تلاش خودتان را بکنید تا خانه‌ای امن و آرام و نیز پرمهر داشته باشید. البته منظور از احساس آرامش در محیط خانه این است که کودک بفهمد که پدر و مادرش حامی او هستند و هیچ‌گاه نمی‌گذارند آسیبی به او برسد و اگر کودک در محیط خانه احساس آرامش نکند و همچنین متوجه شود که دارد محبت والدینش را از دست می‌دهد، کم‌کم اعتماد به نفسش پایین می‌‌آید و دچار استرس و نگرانی می‌شود.

9 ـ روابط میان افراد خانواده

روابط دوستانه و صمیمی بین افراد خانواده بسیار مهم است. وقتی ارتباط میان پدر و مادر دوستانه نباشد یا مدام با یکدیگر جر و بحث کنند، این ناآرامی و روابط غیردوستانه در خانواده باعث می‌شود‌ کودک به لحاظ روحی آسیب‌دیده و دچار استرس و نگرانی شود.

و در پایان، این وظیفه شما والدین است که، خوب ببینید، به دقت گوش دهید و سپس فرزندتان را راهنمایی کنید تا بتواند روی احساساتش کار و آنها را کنترل کند و همیشه سعی کنید تجربیات خود را به فرزندتان نیز با صبر و آرامش بیاموزید.

  • مهدی اصیلی مهابادی
۳۰
مهر

چگونه سخنرانی را به پایان برسانیم

جمع بندی و ارائه خلاصه ای از مطالبی که ارائه شد

ما با جمع بندی و ارائه خلاصه ای از مطالبی که در قسمت بدنه یک سخنرانی ارائه دادیم می تونیم یک خلاصه ای از آنچه که در صحبت های ما مطرح شد بیان کنیم.

نکته ای که در این قسمت خیلی مهمه اینه که ما زمانی که به پایانِ سخنرانی می رسیم بهترِ که اگر مورد جدیدی به یادمون اومد دیگه بیان  نکینم، چرا که ما وقتی در حال جمع بندی و ارائه خلاصه ای از مطالبی که بیان کردیم هستیم، ذهن مخاطب برای یاد گرفتن نکته یا سرفصلی جدید آمادگی لازم رو نداره.


مخاطب در زمانی که ما در حال جمع بندی و بیان خلاصه ای از مطالب هستیم، در ذهنِ خودش مطالبی که بیان شده رو دسته بندی و جمع بندی می کنه و همینطور در ذهنِ خودش چیزهایی رو که یاد گرفته تجزیه و تحلیل می کنه.

بنابراین یکی از راه های خوب و قدرتمند برای پایان دادن به یک سخنرانی این است که مطالب رو بصورت خلاصه و یا شاید هم تیتر وار یکبار  برای مخاطب مرور کنیم.


 

دعوت به اقدام واضح

مورد بعدی که برای پایان دادن به یک سخنرانی می تونیم ازش استفاده کنیم و واقعا هم تکنیک فوق العاده ای هست، اینه که در پایانِ  سخنرانی یک دعوت به اقدام واضح را انجام بدیم.

شاید براتون سوال باشه که دعوت به اقدام واضح اصلا چیه؟

دعوت به اقدام یعنی اینکه از مخاطب بخواهیم که کاری رو در جهت موضوع و هدف سخنرانیِ ما انجام بده، نکته ای که در یک دعوت به اقدام باید در نظر بگیریم اینه که، دعوت به اقدام ما باید قابل اجرا شدن و عملی شدن باشه و همونطور که عرض کردم باید در راستای هدف از سخنرانی ما باشه.

معمولا اینجور دعوت به اقدام ها هستند که در خاطر مخاطبین باقی می مونند. هر چقدر این دعوت به اقدام ها خلاقانه تر و عملی تر باشه می تونه تأثیر زیادی در مخاطب ایجاد کنه.

اگر بخواهم از چندتا دعوت به اقدامِ خوب مثالی بزنم، این موارد می شوند:

مثلا در یک سخنرانی برای سیگار، در پایانِ سخنرانی به مخاطب میگیم که، در جلوی درب خروج یک سطل آبی رنگ هست، اگر واقعا تصمیم به ترک سیگار کرده اید پاکت سیگاری که در جیبتون هست رو داخل اون سطل بندازید و ترک سیگار رو از همین لحظه شروع کنید.

یا مثلا در یک سخنرانی برای حفظ محیط زیست و قطع درختان، سخنران دستش رو خیس کرد و به مخاطب ها گفت، اگر میخواهید که شما هم سهمی در حفظ محیط زیست و قطع نکردن درختان داشته باشید فقط کافیه زمانیکه دستتون رو با آب و صابون می شورید، قبل از اینکه از کلینکس (دستمال کاغذی) استفاده کنید، دستتون رو ده مرتبه تکون بدید (یا به اصطلاح دستتون رو بچلونید) تا آب های اضافه از دستتون خارج بشند و بعد به جای اینکه چندتا دستمال کاغذی بردارید فقط با یک دستمال دستتون رو خشک کنید.

سخنران همه این مراحل رو خودش هم انجام داد تا به مخاطبین نشون بده که واقعا می شه با یک برگ دستمال کاغذی دست خودمون رو به راحتی خشک کنیم.

ما هم در سخنرانی هامون بهتره که کمی خلاقیت داشته باشیم تا بتونیم، دعوت به اقدام های خوب و مناسبی رو در جهت هدف سخنرانی خودمون ایجاد کنیم.

  • مهدی اصیلی مهابادی
۳۰
مهر

نحوه برخورد با همکار زیرآب زن

افراد موزی را شناسایی کنیم

در این میان افراد موزی وجود دارند که شناختن این افراد به عنوان فرد زیرآب زن خیلی سخته.

افراد موزی نسبت به زیرآب زننان معمولی، خیلی خطرناک ترند، چون این افراد با موزی گری تمام به ما نزدیک می شند و خودشون رو یک دوست تمام عیار نشان می دهند و با همین ترفند، از کار ما و موضوعات شخصی ما با خبر می شند و در یک زمان مناسب زیرآب ما را از بیخ و بُن می زنند.

من چندین سال قبل در شرکتی مشغول به کار بودم، یک همکار بسیار موزی داشتم که عزیز دوردونه مدیران بود و البته خودش رو هم در دل کارمندان دیگه جا کرده بود. انقدر قشنگ نقشش رو بازی می کرد که اصلا کسی شک نمی کرد که فلانی یک زیرآب زن قهار و موزی باشه.

ایشون هر سال ترفیع می گرفت، حقوقش زیادتر از بقیه می شد (البته چون من کارمند حسابداری بودم از حقوق ایشون اطلاع داشتم، اما هیچکس بجز من و مدیرمالی و مدیرعامل از حقوق ایشان خبر نداشت) و پاداش های خوبی هم می گرفت.

وقتی رفته رفته روی رفتار ایشون بیشتر دقت کردم متوجه شدم که ایشون یک زیرآب زن قهار و موزی هستند و فوق العاده قشنگ زیرآب اشخاصی رو که دوست نداشتند و ازش خوشش نمیآمد، از بیخ و بُن می زدند.

چون من و مدیرمالی در یک اتاق بودیم، یکی دو مرتبه دیدم که چقدر قشنگ و حرفه ای زیرآب افراد رو میزنه.

شگرد ایشون این بود که اطلاعات واقعی رو از کسی که میخواست زیرآبش رو بزنه جمع آوری می کرد و در یک زمان مناسب این موارد رو انقدر با ظرافت، با کمی اقراغ و عالی بیان می کرد که آدم تصور می کرد ایشون یک فرشته است و اون شخصی که داره زیرآبش رو میزنه یک شیطان به تمام معناست.

البته از حق هم نگذریم چند جا این زیرآب زنی های این طرف باعث شد که شرکت از ضررهای حتمی نجات پیدا کنه، چون افرادی در مجموعه ما حضور داشتند که پنهانی برای خودشون شرکت ثبت کرده بودند و به عنوان رقیت شرکت ما محسوب می شدند و این افراد هر جا که برای معرفی محصولِ ما میرفتند شرکت ما رو زیر سوال می بردند و محصول خودشون رو ارائه می دادند 

شاید اگر جایگاه ما عوض بشه و یا با یک عینک دیگه به موضوع زیرآب زنی نگاه کنیم شاید این موضوع اصلا رنگ و بوی دیگه ای به خودش بگیره و خیلی هم شخصی که زیرآب زنی میکنه شخص مهم و محترمی به حساب بیآد.

دقیقا اگر ما از دید یک مدیر به این موضوع نگاه کنیم همینطور خواهد بود.

در مورد همکار موزی که در قسمت قبل خدمتتون بیان کردم، دلیل اینکه ایشون انقدر پیش مدیران محبوب بود همین اطلاعاتی بود که از کارمندان به مدیران می داد.

و اینکه یک شخص زیرآب زن دقیقا به همین خاطر محبوب میشه و ترفیع درجه پیدا می کنه همینه، چون بیشتر مدیران دوست دارند که از داخل سازمانی که در اون مشغول به کار هستند اطلاعات کسب کنند، چون مدیران معمولا یا خارج از سازمان هستند و یا مشغله های دیگه ای دارند که نمی توانند از داخل شرکت اطلاعی داشته باشند.

  • مهدی اصیلی مهابادی
۳۰
مهر

استرس امروزه به یکی از بزرگترین مشکلات و بیماری های جوامع توسعه یافته و در حال توسعه تبدیل شده است. افراد شاغل در محل کار خود و یا حتی بانوان خانه دار در منزل خود در طول روز بارها با فشارهای عصبی و استرسی درگیر هستند.

راه های فراوانی توسط کارشناسان به منظور مقابله با اضطراب و استرس معرفی شده است . اما در این مطلب قصد داریم تا شما را با راه هایی ساده و آسان برای مقابله با استرس آشنا کنیم.

_ بر روی صندلی خود نشسته و چشمانتان را ببندید. سعی کنید تا خود را در مکان مورد علاقه تان تصور کنید. تصور کنید که در یک سفر هستید و الان در کنار ساحل دراز کشیده اید و از آفتاب لذت می برید. هر چه قدر بهتر و بیشتر بتوانید آن فضای مورد علاقه را در ذهن خود تصور کنید بدن و سیستم عصبی شما احساس راحتی بیشتری می کند.

_ از خوردن غذا با عجله با به صورت ایستاده پرهیز کنید. سعی کنید که ۱۰ الی ۱۵ دقیقه برای غذا خوردن وقت گذاشته و قبل از خوردن غذا آن را بو کرده و هر لقمه را چندین بار بجوید. سعی کنید تا آنجا که ممکن است مزه غذا را درک کنید. این حرکت حالتی از آرامش را به مغز شما خواهد بخشید.

_ یک لغت که برای شما آرامش بخش است به مانند : نام خدا ، صلح و یا عشق را به آرامی و پشت سر هم به زبان بیاورید. این حرکت آرامش ذهنی عجیبی را برای شما به ارمغان خواهد آورد.

_ سعی کنید هر اتفاق خوبی را که در زندگی برای شما رخ داده است را به خاطر آورید.لازم نیست که این اتفاق یک حادثه بزرگ باشد. هر تغییر یا حرکت مثبت در زندگی شما یک گام رو به جلو بوده است و با یاداوری آن شما حس خوبی پیدا خواهید کرد و به کمک آن می توانید از فشارهای وارده کم کنید.

_ سعی کنید که نفس عمیق بکشید. با تمام توان هوا را تنفس کرده و سپس به طور کامل آن را خارج کنید. مغز و سیستم عصبی انسان از دریافت حجم بیشتری از اکسیژن احساس خوبی کرده و هرومون هایی مثل آدرنالین را در خون پخش می کنند. این هورمون به شما کمک می کند تا بر استرس و احساس ناراحتی غلبه کنید.

_ سعی کنید تا در مکانی راحت به استراحتی کوتاه بپرازید. یک بالش را به زیر سر خود و یک بالش را میان دو پای خود قرار داده و به آرامی چشمان خود را ببنید. سعی کنید نفس های عمیق بکشید و برای مدتی به خواب بروید.

_ در روزهایی که هوای شهر مناسب است سعی کنید تا مدتی را به راه رفتن اختصاص دهید. با آرامش و کمترین سرعت ممکن حرکت کرده و سعی کنید هر قدم خود را حس کنید.به اطراف خود دقت کنید و سعی کنید تا هر صدا یا حرکتی را بشنوید و ببینید.

  • مهدی اصیلی مهابادی